Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czas się ogarnąć.... :( :(

Nie wiem kiedy, nie wiem jak…ale jeśli nie nastąpi to szybko, to…. kiepsko siebie widzę…Ostatnio sama ze sobą nie mogę wytrzymać, a nie wspomnę już o bliskich osobach…. Cały czas słyszę, ogarnij się…ile można mieć fochy, ile można się obrażać? Właśnie… ile można… Było już lepiej i …. wydarzył się ten wypadek z piłą tarczową i zaczęłam podupadać na psychice….Niestety…. i od 2 miesięcy tak się staczam… nie radzę sobie już chyba z niczym…Staram się jakoś z tym walczyć…ale irytuje mnie,że przez wypadek jestem zdana na innych… Chociaż teraz i tak już jest trochę lepiej, bo sama się mogę umyć, mogę zrobić obiad, pozmywać naczynia, wyprasować ubrania. Może jeszcze mam lekki problem z rozczesaniem włosów ( ale to zawsze robią dziewczynki jedna rozczesuje mi włosy a druga robi fryzurę, tak jest od dawna, nawet gdy miałam rękę sprawną, po prostu dziewczynki lubią  mnie czesać), problem jest jeszcze z prowadzeniem samochodu ….ale już po majówce będę zmuszona wsiąść za kółko, bo nie wyobrażam sobie nocowania u rodziców i znowu kłótni z ojcem… mam dosyć.. Cóż będę prowadziła jedną ręką ale jakoś może dam radę… A do rodziców , na chwilę gdy dziewczynki będą w szkole i gdy ogarnę zakupy. Wpadnę na kawkę czy herbatkę… ale nocka odpada… Zacisnę zęby i będę prowadziła samochód. Muszę się ogarnąć, sama dla siebie ale i dla najbliższych… Nie chcę stracić M… Wytrzymał ze mną 5 lat….fakt,że na początku byłam inna…milsza, nie fochowałam się tyle, nie obrażałam, nie kłóciłam…. zmienię to, bo chcę… i wiem że mogę i dam radę…Dziś wieczorem porozmawiam z M i przeproszę Go za ostatnie dni, kiedy byłam okropna, a teraz jeszcze @ się zbliża i hormony buzują… Oj buzują… Trzymajcie za mnie kciuki….