Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jaki jest twój ulubiony napój?

Odkąd pierwszy raz kolega z Edynburga mnie odwiedził i wyciągnął do klubu studenckiego z zamiarem wytestowania wszystkiego w barze, uwielbiam Bailey’s. Do tamtej pory byłam żłopem na pilsa i portera, ale szybko zrozumiałam że bardziej lubię kawowe likiery. Rzadko piję, ale czasem dostanę na prezent i lubię umoczyć dzioba. Mąż, gdy zobaczył w markecie, że Bailey’s jest połowę tańszy niż w Holandii to od razu mi kupił dwa.

Zaś z nie-alkoholowych to lubię mleko czekoladowe marki Chocomel. Jest gęstsze niż zwykłe mleka czekoladowe i nie smakuje odtłuszczanym mlekiem. Nie lubię smaku odtłuszczanego mleka. Wersja dark smakuje mi bardzo.

W niedzielę już zwijaliśmy się z Niemiec. Rano, czekając na szwagra, poszliśmy na spacer. Podjęłam ostatnią próbę zrobienia fotografii ulicznej. Jednak ciężko było, bo brakowało ludzi. Zrobiłam kilka fotek z ukrycia, ale ciężko było też się ukryć. Bo między jakim tłumem? Wszystko na widoku.

Światła wokół domu Otta wiązały się z bajkami o Otto, ale nie znam ich treści na tyle, by wiedzieć kim jest człowiek z piktografiki.

Popołudniu poszliśmy z rodziną na lunch. Chłopaki wzięli jakieś zupy, do których dorzucali sobie chilli i kiełki fasoli, ja zaś miałam pikantną zupę kokosową.

Do domu wróciliśmy po zmroku. Sprawdziłam kilka razy czy nie zostawiłam nic w mieszkaniu i zatrzasnęłam drzwi zgodnie z instrukcją. Dostałam opinię od właścicielki mieszkania, ze wszystko super, ale nie wynieśliśmy śmieci i zostało trochę kawy w ekspresie. Mąż się wkurzył, bo płacimy przecież za sprzątanie i coś takiego jak rundka z workiem to żaden przecież problem. A dla nas szukanie śmietnika w innym kraju to zawsze wyprawa po złoto. W Holandii na przykład śmietniki montuje się pod ziemią. U nich nie widzieliśmy kontenerów za blokiem wcale. Tak czy inaczej w opinii o mojej osobie siedzi teraz coś, co załatwia się na pw. Jestem zawiedziona, że się kobieta przyczepiła o worek ze śmieciami w czystym mieszkaniu.