Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
I tylko promów żal..

Nasz kawałek lasu jest pomiędzy Bugiem, a Narwią, na skraju Puszczy Białej Białej i jest tam gdzie pojeździć na rowerze.

Ale najlepsze, to co nowe, a najwięcej nowego to wiadomo, za rzeką 🐟. Tylko, że mostów jak na lekarstwo, a te co są, są ogromne z ogromnym samochodowym ruchem i oddzielony barierką chodnik nie zmienia faktu, że są to miejsca turystom_rowerzystom mocno nieprzyjazne .

Ale są promy. Stare, malutkie, tak na góra dwa samochody. Tylko, że jeden z nich zniknął już ze trzy lata temu. Poruszany nawet nie silnikiem, tylko systemem dźwigni, które obsługiwał starszy pan, opowiadający jak to kiedyś „na rzece” było. A żeby się przeprawić na drugą stronę, dzwoniło się do pana i umawiało na godzinę, a on przyjeżdżał mocno wiekowym rowerem.

A z końcem tego sezony zniknie następny. Ten jest już napędzany mechanicznie, a jak stoi na drugim brzegu, można pana zawołać, dzwonić po prom wielkim, wiszącym przy brzegu dzwonem, albo tak już sposobem współczesnym, skontaktować się telefonicznie. Pan jest młody i bardzo zgorzkniały. Narzekał całą drogę (krótką na szczęście) na brak chętnych, zajęte weekendy i niskie zarobki. Potem jak się już rozkręcił, na niesprawiedliwy poziom jego kasy w porównaniu z sąsiadem, wynajmującym kajaki. A na samym końcu (nie bardzo już go słuchałam), na niesprawiedliwość systemu, który, jemu, pracującemu w budżetówce, na każdy grosz patrzą, a sąsiedzi – przedsiębiorcy, kłady sobie od podatku odliczają i mówiąc w skrócie, w luksusach się pławią.

A na drugim brzegu, faktycznie było zupełnie inaczej 😍.

I żal tych promów tym bardziej, że okolica „po naszej stronie rzeki” jest bardzo mocno dofinansowana, basen, piękne szkoły, w każdej malutkiej wsi plac zabaw dla dzieci i tężnie w parkach. W parku głównym jest nawet kaczkomat . Dobrze oznaczone szlaki turystyczne i masa letników na okolicznych działkach. A taki prom niedoceniony…

127 km na rowerze, zebrane 3 koźlaki i mała garstka kurek.

Domek dla owadów spalony w ognisku, przez dwa sezony nie wprowadził się do niego żaden owad, pomimo, że miodem gryczanym go smarowałam (domek smarowałam).