Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Powrót od zapomnienia

Ah długo mnie nie było... wiem wiem... ale też nic mi się nie chciało  mam za sobą przeprowadzkę i znowu mieszkam u mamusi... nie jestem tym faktem zachwycona, ale muszę to przeczekać i wkrótce uciekam do Rzeszy  nie wiem co tam będę robić, bo nie znam niemieckiego, ale nie chcę żyć z moim pięknym osobno. Zamówiłam sobie "Niemiecki dla bystrzaków" to może zabłysnę i nauczę się podstaw sama  ważne, że umiem się przedstawić i powiedzieć, że nie mówię po niemiecku... reszta przyjdzie sama 

Jeśli chodzi o wagę... to właśnie ona sprawiła, że się odzywam, bo w końcu przekroczyłam tę pieprzoną dziewiątkę  w Krakowie waga mi się wahała, ale za cholerę nie umiałam mieć ósemki z przodu, a teraz się doczekałam  od mojego kochanego dostałam karnet na basen, to w sobotę już o 7 rano pływałam, żeby stłamsić kaca  mam też karnet na zumbe step raz w tygodniu i jak jest miejsce to zabieram się z koleżanką na aqua aerobik  trochę ruchu jest i nie jem wieczorami... w ogóle mniej jem  nie mogę się doczekać jak się wypogodzi, bo  trzeba przepędzić moją kochaną Electrę  pierwszą jazdę w tym roku już miałam w Wielkanoc i byłam z tego powodu mega szczęśliwa  jak będzie słoneczko to mam zamiar przepędzić koleżankę do Turawy, czyli w tą i z powrotem około 40 km (o ile nie pobłądzimy )

Wczoraj miałam mega kryzys... stwierdziłam, że na co mi to wszystko - nie chcę pisać tej przeklętej magisterki, nie umiem schudnąć, nie wiem co z tymi Niemcami... ale nawet szybko mi przeszło. Te wszystkie rozkminy miałam czytając "Tylko razem z córką". 

Przy historii zawartej w tej książce moje problemy to pikuś. Wzięłam więc kartkę i napisałam: "do czerwca nauczyłam się niemieckiego, schudłam i napisałam pracę magisterską"  teraz muszę zrobić wszystko, żeby to była prawda...