Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Luty skończony, marzec...

Kolejne 28 dni za mną. Na początku miesiąca w miarę chodziłam, potem się pofiksowalo.Generalnie chodziłam tyle co w styczniu około 107 tys kroków, a miało być lepiej. Dieta, nie wiem co jadłam, tzn nie rejestrowałam  tego, ale miałam jelitówkę, dlatego kilka dni pod rząd jadłam lekki ryż z gotowanymi owocami. Jakoś mi tak fajnie się jadło. Lekko tak. Zrobiłam sobie też rosół, był pyszny. Waga pewnie w okolicach 90 kg, ale boje się ważyć.

Pracy stałej dalej brak. Wpisy na popularnych grupach nie są pocieszające, ponoć w urzędzie pracy mówią, że teraz szukanie pracy 1,5 roku to norma...Pozostaje uzbroić się w cierpliwość.

Prace malarskie nie pokończone, chciałabym je skończyć w pierwszym tyg marca i wziąć się za inne projekty. Ale czy to realne? Idę bardziej w stronę realizmu i do mnie dochodzi jak bardzo do dziubania są takie prace. Nigdy tak nie dziubalam ,a jak już, to nie kończyłam. Może idę na przód skoro chce skończyć? Taki był zamysł: wejść w realizm, by potem z niego w połowie wyjść. Ale to jeszcze dłuuuga droga.

Dzubanie sprzyja siedzeniu, nie da się inaczej. Chyba, że bym tyłkiem malowała, albo umazała się w farbie i na płótno 😂

Musze zadbać o balans i wreszcie w marcu wychodzić ponad to 107 tys kroków. Niech taki będzie marzec🙏. Tylko chodzenie mnie uratuje, a jak będzie ciepło to może i rower?

Pozdrawiam wiosenne już prawie 🌷🌷🌷🌸