Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Takie tam refleksje quasi filozoficzne:->

Nie lada wyczynem jest pisanie jedną ręką, zwłaszcza jak się chce używać polskich znaków - a do tego niestety jestem zmuszona, ponieważ najlepszą platformą do zabawy dla mojego Maluszka nie są niestety żadne play maty tylko moje kolana. Ale i taka pozycja jest akceptowana tylko przez 10 - 15 minut, ponieważ mój synek nie znosi monotonii wizualnej, w czym jest bardzo podobny do swojego taty. A może to tata, w swej takiej dziecięcej ciekawości świata jest podobny do Maluszka? Pytanie, iście filozoficzne :-> pozostawiam otwarte - w każdym razie , w pewnym momencie życia (nawet trudno mi teraz wychwycić ten moment) straciłam tę ciekawość a nawet stwierdziłam, że jest ona oznaką niedojrzałości mojego męża....
Ciekawość wraca, tak jakby nie tylko ciało uwalniało się od zbędnego balastu. Znów mam ochotę na podróże (chociaż możliwości mniejsze - Maluszek), czytanie (chociaż wolnego czasu niewiele - Maluszek) i robienie tych wszystkich rzeczy, które kiedyś sprawiały mi przyjemność... . Można powiedzieć, że dieta zmienia mnie holistycznie.
Ale najważniejsze jest to, że wyraźnie mnie ubywa - i zauważają to także inni!!!