Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
10/69 sam sobie człowiek kurwidołek wykurwidołkuje

Zniechęcenie do odchudzenia polega na tym, że to tak długo trwa. I że po drodze zdażają się różne niechciane wpadki. I tym samym proces ,,schodzenia z niechcianie wielkich ud, dupy" trwa dwa, a nawet trzy razy dłużej niż byśmy chcieli.

Tym samym postanowiłam nie dawać dupy, zrezygnować z alkoholu - nawet w ten majowy weekend. Jak człowiek ma na plaży czuć się jak cysterna, szafa trzydrzwiowa, waleń, czy inny hipopotamowiec to wolę nie żreć, nie chlać i w miarę chęci ruszyć dupiastą galaretę!

Człowiek się kurwa męczy z tymi kilogramami, żeby być choć troszkę szczęśliwszym, ale oczywiście sam sobie w kaszę dmucha, sam sobie dołki kopie. A kto sobie dołki kopie, ten idiota i tyle. No tak jest! Następnym razem jak ktoś mi zaproponuje jakiekolwiek niegodne mnie świństwo, podziękuję. Delikatnie mówiąc.

Miałam różne etapy. Nawet takie, że mówiłam sobie, że do cholery trzeba być w życiu szczęśliwym, że coś od niego nam się należy, więc czemu nie zjeść pizzy? No i masz babo placek. Masz dupo dupę dużą.

Ja chcę schudnąć już raz na zawsze do połowy czerwca i mieć na wszystko totalnie wyjebane. Przejść na stabilizację, ćwiczyć nadal i w końcu pokochać swoje ciało. Już raz osiągnęłam cel i zajebiście go zaprzepaściłam.A czułam się rewelacyjnie.Mega! Ale tym razem tego nie zrobię. Nie mogę już, bo zakończy się to depresją. Niska samoocena jest wynikiem tylko mojej dolnej części ciała.

Nie wiem ile teraz waże. Czuję, że nie te paskowe 57, po obżarstwie dwutygodniowym... oscyluję, że około 59, więc jeszcze 2 tygodnie na wadze nie staję, żeby nie wpiedolić się w jakiś dołek... który sama własnoręcznym szpadlem wykopałam.

Dziewczyny, nie ma co! Ostatni dzwonek, żeby nie straszyć na plaży. Żeby czuć się dobrze we własnym ciele.

Buźka!

Dziś ukrywam się przed słońcem, siedzę w domu. Trzeba zerknąć na mgr.