Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Aktywność w czasie zarazy.

Wczoraj wizyta u Mamy, urodzinowa.  Taka dla chwilki tylko uśmiechu, bo Mama słaba, zjadła 4 łyżeczki ciasta, dwie chochelki zupy, łyk kawy. Cóż, siły z tego nie będzie. Powiedziała, że nas wszystkich bardzo kocha, ale chce sobie pospać. No i tak wyglądają te wizyty. Dziś oglądałam przesłany przez syna filmik z Watykanu, gdzie Urbi ten Orbi Papież głosi  na pustym placu przez bazyliką św. Piotra. Jakie to smutne, jakie znamienne dla tych czasów. Ten smutek , rozpacz bijąca z oblicza Papieża , to poraża Kończy się świat znany nam, mądrzejsi ode mnie przewidują, że  będzie inaczej. Jak? Nie wiem, czy lepiej, czy gorzej. Życie bez planów jest jak byt bez sensu. Dziś poranny spacer skutkował prawie 10.000 kroków. Pusto było i cicho, wzięliśmy mały termos z kawa. wypiliśmy przy falochronie bulwaru, patrząc na spokojny, zamglony Bałtyk.  Na obiad trochę rosołu, roladki z kurczaka , szparagi gotowane na parze. Białe były, wolę zielone, są bardziej wyraziste i nie trzeba ich obierać. Znów pranie na balkon wystawiłam. Mąż pozdejmował zasłony, wyprałam, wyschły momentalnie. Maluję mandale, ćwiczę , kupiłam dziś dwie gazety Joga, polecane ćwiczenia sa mi znane. Bardzo często mam ochotę zakopać się  w pościeli i zostać tam do końca tego ZŁEGO.