Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sobota-równe czternaście kg :)))))

waga dzisiejsza 75,2 :))) Ale się cieszę :))))

A tak swoją drogą, to waga 75 kg była moim marzeniem-matko, ile wieczorów spędziłam na rozmyślaniu, że chciałabym ważyć 75kg, że byłoby cudownie...i co??Szczerze mówiąc nie czuję tego, że tyle schudłam, nie czuję się piękniejsza, atrakcyjniejsza, szczęśliwsza....jedyne uczucie, jakie dominuje teraz to poczucie wolności....uwolniłam się od natrętnych codziennych myśli o jedzeniu i niejedzeniu....tzn te myśli wracają co jakiś czas(zwłaszcza jak widzę słodkości), ale nie towarzyszą mi ciągle ,tak jak wcześniej...i to jest chyba największa różnica pozytywna.Co do atrakcyjności i wyglądu to WIEM, że wyglądam lepiej, widzę to w lustrze i w oczach innych,w komplementach, ale NIE CZUJĘ TEGO.Może musi minąć trochę czasu, żeby mózg mi się przestawił ;),a może po prostu wcześniej czułam się bardzo atrakcyjna i dlatego nie czuję różnicy ;) hi,hi :))

Plan jest taki:

miałam najpierw schudnąć do wagi 75kg, ale potem zmieniłam cel na 72kg, żeby te 2-3 kg mieć takie awaryjne, tzn, żeby  75kg było nieprzekraczalne i żeby starać się utrzymywać wagę 72-73.Tyle chciałabym utrzymać do końca tego roku,dać czas swojej skórze na przyzwyczajenie się do nowej wagi, a jak wszystko będzie ok, to za rok w styczniu znowu dietka, żeby zrzucić jakieś 5 kg i ważyć 67-68kg, bo wówczas załapię się na wagę w normie, a nie nadwagę.

Od wczoraj zaczęłam brzuchy, kondycja oczywiście beznadziejna, zamiast 100 zrobiłam 70damskich +2(!)normalne

Ale będzie lepiej, stówka musi być codziennie, pewnie za kilka dni się już uda