Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Marudnie...

Samopoczucie.... beznadziejne. Kwas foliowy wpedza mnie w depresje.

Fizycznie.... sporo ponizej normy. I jakos tak byle jak.

Waga... poszla w gore, tzn wrocila do normy. I dobrze.

W pracy.... nie wiadomo czy i jak bedzie dalej. Pozornie jest dobrze zeby nie powiedziec bardzo dobrze. Po miesiacu dostalam podwyzke. Robie rzeczy ktorych inni nie robia po 2 latach pracy. Ale.... w piatek dowiedzielismy sie ze ktos z nas najprawdopdobniej pojdzie do odstrzalu poniewaz trzeba zrobic miejsce dla osoby ktora chce sie przeniesc z innego oddzialu do Gdanska.  Jako ze o umowach decyduje W-wa, wystarczy ze poczekaja az moja dobiegnie konca (tylko ja tam mam w tej chwili na czas okreslony) i zalatwia wszystko w bialych rekawiczkach. Ehhh, a jeszcze w tym tygodniu moj szef upewnial sie czy na pewno z nimi zostane i wysylal mnie na spotkanie szefostwa w ktorym sam uczestniczyc nie moze. Pomysl wywolal lekka konsternacje bo tego nikt przed nim jeszcze nie praktykowal :D Ja tylko spytalam przytomnie: 'ale wiesz ze ja mowie zawsze prawde?!' Zebyscie wiedzialy ile my juz wpadek z tego powodu zaliczylismy... :D Polubilam strasznie to miejsce, ludzi jeszcze bardziej, nie chce odchdzic....

Aaa.... i jeszcze jestem w nastroju na rzeczy ostateczne. Cos mi sie juz  nawet zaleglo pod kopulka, ale poki co cicho sza, musi wykielkowac. I brakuje mi wyzwan. Hmm..... tu tez mam pomysl jak temu zaradzic. Moze jednak to nie depresja (?)