Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Do garów marsz!!

Fajnie jest wrócic do własnej kuchni. Niby wróciłam do domu już tydzień temu, ale nie gotowałam, nic-a-nic... Zrobiłam i sobie, i Lubemu jeszcze jeden tydzień rozpusty. Dupy nam się nie rozrosły przez tę rozpustę, więc jest ok. 

Natomiast dziś już pomaszerowałam do garów. I muszę przyznać, że pomaszerowałam z przyjemnością i ogromnym uśmiechem na twarzy. Obecnie mam brejka na kawę, siedzę sobie na dywanie przed kominkiem, a w mieszkaniu roznosi się wspaniały zapach czosnku, bakłażanów, papryki, bazylii, oregano... Właśnie skończyłam pichcić warzywne leczo - oczywiście w/g mojego własnego pomysłu, któremu przyświecała idea: "co-się-nawinie-bo-termin-leci". Wiem, wiem, powinnam gotować zgodnie z dietą SD i działać w/g planu dietetyka, jednak bardzo nie lubię wyrzucać jedzenia, i uważam, że jesli coś miałoby się zepsuć - to wolę odejść od planu i przygotowac coś innego (byleby było zdrowe i smaczne). A o takie przerobienie wołały papryki, pieczarki i kilka ząbków czosnku. Do tego doszły bakłażany, przecier pomidorowy i cebulka. No i oczywiście przyprawy. Leczo wyszło przepyszne. 

Wczoraj zrobiłam zakupy zgodne z listą diety Smacznie Dopasowanej (uwielbiam SD za listę zakupów, megaśna oszczędność czasu oraz kasy). Prócz tego w koszyku znalazły się nadwyżkowo: fasolka szparagowa, wyżej wspomniane bakłażany, kalafior, marchewka... ot - były w dobrej cenie, a ja lubię warzywka :) 

Z kalafiora planuję zrobić "muffinki". Robiłam już szarlotkę z kiwi na otrębach i płatkach owsianych (przepyszna, zresztą nieskromnie powiem, że szarlotka to moje popisowe ciasto, zawsze wychodzi mimo iż nigdy nie trzymam się jakiegoś konkretnego przepisu - po prostu eksperymentuję), piekłam też ciastka marchewkowe (w wersji dla ludzi oraz w wersji dla psiaków, zawsze znikały w tempie błyskawicznym)... teraz przyszedł czas na kalafiora w roli głównej - w/g poniższego przepisu (to co zmienię na bank - to użycie mikrofalówki na NIE! użycie mikrofalówki - bardziej przemawia do mnie gotowanie na parze)... może coś jeszcze pozmieniam, nie wiem, wydzie "w praniu" :) 

Aaaa, zapomniałabym się pochwalić: wczorajszy bieg był zaje-fajny  

Pomijając lekkiego kacyka, który mi towarzyszył przez pierwsze 2-3 kilometry  

No ale tak się dzieje, gdy trafia się niespodziewana impreza urodzinowa, która przeciaga się do późnych godzin nocnych, a bieg odbywa się następnego dnia rano (ok, może nie do końca rano, bo w południe, ale dla mnie to było bardzo-rano). 

Z planowanych 5 km zrobiło się 6 i pół (były to okrążenia, więc oczywiście pogubiłam się w liczeniu). Czas był bardzo przeciętny - bo na 5kę strzeliło mi prawie 35 minut, choć - gdy się budziłam - nie sądziłam, że w ogóle dam radę dowlec się do łazienki, a co dopiero przebiec 5 km  

Stroje do biegania były nietypowe, bo i bieg zwykły nie był, prócz biegu, biliśmy rekord Guinnessa (chodziło o ilość osób ubranych w sumo-stroje)  Aaaaa i nie sądziłam, że to tak szybko powiem po powrocie do Irlandii, ale dziękuję za deszcz!! Dzięki za deszcz w trakcie biegu oczywiście, bo gdyby świeciło słoneczko, to pewnie bym umarła po połączeniu urodzinowego kacyka z gorącem oraz tym jakże seksownym i przewiewnym strojem sumo. Bieg, jak się łatwo domyślić, nazywał sie SumoRun

Za tydzień start w kolejnym biegu (też na 5 km). Tym razem PinkRun - będzie... różowo