Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wybrałam.

Dziewczyny, to było naprawdę bardzo bardzo ciężkie 24 h w moim życiu. Dylemat, setki minut rozmów, kilkunastu rozmówców. Każdy miał jak ja, albo padało "idz" a potem "nie idz", albo padało "nie idz" a potem "idz". Nikt nie wiedział. Poza jedną osobą - moją kierowniczka. Ona od razu powiedziała "chcę żebyś została". Efekt zostałam. 

Nie tylko przez te słowa, ale one znaczyły dużo. Dziewczyny z pracy też stały za mną murem, chociaż rozumiały moje obawy. Rozumiały czemu to rozważam. Widziały plusy. Ale pokazywały mi też minusy tej decyzji. Wiecie atmosfera w pracy jest także baaaardzo bardzo ważna. I dziś przekonałam się, że jestem członkiem ich zespołu. Poczynając na moich dziewczynach, po panie sprzątające a kończąc na lekarzach. Miło mi się naprawdę zrobiło, gdy jedna z najmniej empatycznych lekarek nie wiedząc o co chodzi ze mam świeczki w oczach  pocieszała mnie! (akurat był taki moment jak się napatoczyła po rozmowie z główną dyrektor że ona nie może mi nic zagwarantować bo będzie konkurs na nową dyrekcję i że ona mnie tu nie zatrzymuje, a z moim CV na pewno szybko znajdę ponownie pracę) A sama osoba proponująca mi pracę, gdy powiedziałam że rezygnuję odpowiedziała że ona była prawie pewna mojej decyzji i ona by podjęła taką samą. Wybrałaby umowę o pracę a nie niepewne zastępstwo za osobę w ciąży. 

Jestem teraz tak zmęczona psychicznie, że padam na twarz, ale liczę że decyzję podjęłam dobrą. I że obecne miejsce pracy przedłuży mi umowę na czas nieokreślony. 

Teraz muszę odstąpić od dietowego trybu i napić sie procentów. Przepraszam  ale na kolację bedzie zimny Lech Shandy :)