Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ani ręką... ani nogą...

Dopiero dzisiaj odczuwam skutki wyjazdu. Adrenalina działała do wczorajszego wieczora. Padam na pyszczek, a tu jeszcze trzeba okna umyć - ale to takie mile zmęczenie, czuję je nawet w czubku nosa. Jednocześnie czuję, jak moje ciało się regeneruje. Niesamowite uczucie. 

Na wyjeździe byłam najgrubsza aaaaaaaa!!!!!!!!   Co za koszmar, że babki muszą się zawsze porównywać. Nie ma siły, postanowiłam, że to się zmieni. Kolejny "zlot czarownic" za pół roku i .... za kilka kilogramów mniej...  Ha, ha... jeszcze muszę się trochę pocieszyć zgrabną figurą, zanim moja córa zrobi mnie babcią.... mam nadzieję, że się nie będzie śpieszyć :)