Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
życiowe buu...

Witajcie,

Franczesko powoli wychodzi z choroby. Jest już dużo lepiej, więc jest szansa, że we wtorek pojadę w końcu do mamy. Chociaż boję się tej wizyty, bo chyba jak ją tylko zobaczę to będę wyć jak bóbr. Zawsze lubiłam jechać do rodziców, a teraz ta myśl napawa mnie lękiem. Jak ja mam ją wspierać skoro sama to bardzo przeżywam? Cały czas mam nadzieję, że to tylko zły sen i niedługo się obudzę. Wiecie co, nigdy nie byłam przesądna, ale noc przed wynikami z histopatologii Franczesko często się budził, a ja w tej przerywanej nocy miałam sny, niby różne, a jednak sens ten sam. Sennik mówi: kłopoty, problemy i zmiany w życiu rodzinnym, choroba w rodzinie. Nie wiem czy to podświadomość płata mi figla. Przecież nie znałam wcześniej sensu tego o czym śniłam.

nadal czekamy na dalszą diagnostykę.... czekamy na wyniki tomografii, a w poniedziałek będzie rezonans... 

A życie płynie dalej, a ja nie umiem się na niczym skupić. Ogarnęłam wczoraj po zimie ogródek, jak zawsze lubiłam grzebać w ziemi, tak wczoraj kompletnie mi to nie szło.Nawet szycie jakoś przestało mnie bawić, kupiłam fajny materiał na pościel dla Mikosza, ale jakoś leży. Buu....