Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zaniechanie sd, 5 dzien WO

zaniechalam sd. Czemu? Za duzo zachodu a zbyt duzo wyjazdow zwiazanych ze slubem i wizytami u rodziny. To nie znaczy, ze wrocilam do starych złych nawyków. Moze w tym czasie nie schudlam, ale waga sie trzyma. Pije codziennie 1.5l czystej wody minimum. Do tego herbatki z ziół a czasem troche soku 100% 1:1 z woda. Jem duzo warzyw i owocow, staram sie gotowac sama. Na grillu robie wiecej ryb i warzyw. I po bardziej sutym obiedzie robie spacery. Jednak mimo wszystko praca mnie wykancza. Stres, ped, lęki... Nie czuje sie najlepiej w kwestii psychicznego samopoczucia... Z uwagi na brak energii, checi i szczescia zdecydowalam sie sprobowac diety dr Dąbrowskiej tak żarliwie zachwalanej... Jestem dziś 5 dzien i pytam gdzie ta energia i euforia, ktora obiecywano? Dzien 1 byl spoko, oprocz glodu nie czulam nic nowego. Dzien 2 i 3 strasznie bolala mnie glowa. To normalne, spodziewalam sie tego, bo w koncu to detox od cukru... Nie wychodziłam praktycznie z łóżka. Dzień 4 biegunka. Nie wywzlam z domu. Na szczescie mialam wtedy urlop. Dzien 5 juz niestety do pracy. Nie mam siły, bola mnie plecy, miesnie i stawy. Pierwszy raz w zyciu bola mnie kolana.. Nie mam sily chodzic w terenie... Nawet rozmawianie sprawia mi duza przykrosc. Warzywa nagle staly sie dla mnie przykre. Kocham zwykle buraki, a teraz nagle jakby stracily smak i urok.. Nie chce wam obrzydzac tej diety.. Hmm postu, bo naprawde wiele osob chwali i mowi o samych pozytywach... I wlasnie dlatego, ze sie naczytalam, ze inni maja juz energie w 4-5 dniu WO krew mnie zalewa. Czemu ja czuje sie jak kupa, podczas gdy innych rozpiera energia? Oni mi ja zabrali ;( od kilku dni nic innego nie robie tylko uzalam sie nad soba. Nienawidzę mojej pracy i chyba jednak chcialabym ja zmienic. Nie mam Jednak ku temu sily i wiary, ze mi sie uda. Jestem w takim dolku emocjonalnym, ze az sama ze soba nie moge wytrzymac... :(