Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
[4] Podsumowanie tygodnia — 01.06. - 07.06.

Witam ponownie 😊

1. Kalorie — 7/7 — Widzicie to? 😮 Sama nie wierzę, że się udało, zwłaszcza że włączyło mi się ostatnio małe podjadanie. Któremu się lekko poddałam. Naprawdę lekko. Aż mi dziwnie, że miałam cały tydzień "czysty". 😁

2. Woda — 7/7 — Tu jak zawsze plan wykonany w stu procentach. To jedyny punkt, o który nie muszę się martwić. 

3. Spacery/marsze — zrobione 54,15 km — W końcu udało się lekko ukrócić spacery (szczegół, że tylko o 5 km w porównaniu do zeszłego tygodnia). Wyjdzie w praniu, czy to dobrze, czy źle. Zresztą jest ich mniej, ale i tak wypada po 7 km dziennie, więc swoje się nachodzę.

4. Aplikacja: Ćwiczenia dla kobiet — 7/7 — zostały mi dwa ostanie dni planu dla początkujących i od środy przechodzę na poziom średniozaawansowany :D jestem z siebie dumna, bo po raz pierwszy udało mi się wytrwać 30 dni z aplikacją. Ćwiczenia zrobiły się dłuższe, trening trwa około 10-13 minut i zostawia po sobie ślad w postaci małego bólu tu i tam, ale dzięki temu wiem, że coś dobrego się z tym moim rozlazłym ciałem dzieje. 

5. Skakanka — poniedziałek – 1000; środa – 1050; piątek – 1100; niedziela – 1150 — Skakanie zamiast stawać się coraz łatwiejsze, daje mi jedynie większy wycisk. Końcówka tygodnia to już w ogóle mnie rozwaliła, ale to po części wina ogólnie słabego samopoczucia. Nogi nie miały siły unosić się do góry, przez co serie skakania były o wiele krótsze niż zazwyczaj. Ale nie poddaję się i dalej cisnę. 

Teraz powinna się pojawić waga, ale z racji tego, że w sobotę rozpoczął mi się okres – stąd wspomnanie wyżej średnie samopoczucie i ociężałość – postanowiłam darować sobie ważenie. I tak liczba, którą ujrzałabym na szklanym licu, nie miałaby za wiele wspólnego ze stanem rzeczywistym. Więc żyję sobie w całkowitej nieświadomości jeszcze przez tydzień, mając nadzieję, że nie zrobiło się mnie więcej. 

Z pozytywnych rzeczy dotyczących odchudzania, zaobserwowałam, że zaczynam się przesładzać. Przez większość czasu staram się żyć zasadą 80/20, więc zdarzy mi się zjeść coś niezdrowego. Głównie coś słodkiego. I zrobiłam sobie w tym tygodniu shake'a bananowego pół na pół na mleku i wodzie, z płatkami owsianymi i odrobiną kakao (gorzkiego). Jedyną słodką rzeczą był właśnie ten banan, dość mały muszę dodać, i myślałam, że padnę po spróbowaniu efektu końcowego. Serio aż się skrzywiłam, taki był słodki. Dopiłam do końca, w sumie żeby się napchać, ale to było ciężkie zadanie. Potem tuż przed okresem wpadł wafelek czekoladowy, to samo. Słodycz nie do opisania, aż mdląca. Nawet domowe kokosanki sprawiły, że na długo odechciało mi się słodkiego. To oczywiście cudowna sprawa i mam nadzieję, że to pierwsza oznaka tego, że w niedalekiej przyszłości całkowicie zrezygnuję z cukierasków i ciasteczek. 

Druga rzecz — ważyć się nie ważyłam, ale za to otworzyłam szafę, wygrzebałam z niej spodenki i o siódmej rano wciągałam je po kolei na dupę (nie wiem gdzie w tym zdrowy rozsądek, patrząc na to, że jestem napompowana z każdej strony, ale whatever). W jedną parę się nie dopinam (w moje ulubione 😭), dwie są lekko ciasnawe (mam za duży bebzol), ale reszta pasuje. A jeszcze dodam, że pod lupę poszły jeansowe i te takie materiałowe zapinanie na rząd guzików. Nienajgorzej. Jestem przygotowana na ciepłe dni. Planuję w to lato przekonać się do noszenia sukienek i spódnic, bo nie czuję się w nich zbyt komfortowo. Pamiętam, że za dzieciaka nie miałam z tym problemu, a raczej chyba mamie było łatwiej znaleźć jakąś porządną spódnicę na wielkiej gumie niż pasujące na mnie spodenki. Jednak później, gdy uświadomiłam sobie, jak ogromna jestem i jak bardzo odstaje mi brzuch i tyłek, wszelkie sukienki poszły w odstawkę. (I spodenki też i ogólnie rzeczy, które się na mnie za mocno opinały.)

Ale w zeszłym roku zakupiłam jedną "sportową" spódnicę, a na początku tego roku pokusiłam się o sukienkę a'la bluza dresowa na długi rękaw. To, że wygląda jak bluza było głównym powodem tego, że w ogóle zwróciła moją uwagę. I mam ambitny plan założyć jedną z tych rzeczy przynajmniej raz na wypad "na miasto". Marzy mi się, by do czasu rozpoczęcia się lata tak na sto procent, zrzucić trochę brzucha (bo o pozbyciu się tyłka to raczej nie ma co marzyć), ale nie wiem, jak to będzie.

Jezu, ale się rozpisałam. Chyba coraz lepiej mi idzie to uzewnętrznianie się 😆

Trzymajcie się, dziewczyny, i do usłyszenia przy kolejnym podsumowaniu.