Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zwalniam tempo

Moja opiekunka dietetyczna uznała, że jem za mało. Mam jeść 2000 kcal niezależnie od tego, czy mam bardzo aktywny dzień, czy tylko siedzę i pachnę. Ona mądrą kobietą jest, więc jej posłucham. Słusznym jest, żeby moje tempo spadku nie było tak oszałamiające jak do tej pory. To niezdrowe po prostu. Nawet, jeśli waga stanie w miejscu, to płakać nie będę. Przyda mi się taka stabilizacja na niższym poziomie. Zresztą, prawdę pisząc, moja sylwetka jest obecnie zadowalająca. Lubię się taką. Nawet jeśli według wagi, jest jakaś nadwaga, to zupełnie tego nie widać. Jestem zgrabna. Po prostu mam bardziej napakowane nogi i biust. Tym lepiej, bo wyglądam bardziej kobieco. 

Teraz będę rzadziej się ważyć, bo moją dokładną wagę zostawiłam w chatce letniskowej. Więc najbliższe dokładne ważenie będzie na wiosnę, jak już skończą się nocne przymrozki. 

W razie W mam wagę "lusterkową", taką na której z trudem udaje się stanąć, ale coś tam waży. No i mam centymetr krawiecki oraz ubrania, które albo ładnie leżą, albo stają się ciasne, albo luźne. No a przede wszystkim mam lustro. 

Na obecnym etapie mi to wystarczy w zupełności.