Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Liczenie kalorii jest bez sensu

Fajnie że organizm wyregulował metabolizm. I też chodzi o to samo ale zachorowalam i odpuscilam diete od dietetyczki, a spadalo 1 kg tygodniowo. Musze wrócić do diety i zmiany nawyków. Pozdrawiam i miłego dnia życzę :-)

super ze osiagnelas ten punkt, tez mysle ze tak jest jak wszystko dziala poprawnie. Jednak skoro cos sie zepsulo i doprowadzilo do otylosci to najpierw trzeba duzo pracy by spowrotem wszystko do jakiejs normy wrocilo, nie mowie o liczeniu na sile kalorii a raczej swiadomej zmianie nawykow, wprowadzanie zdrowego stylu zycia. Tez jestem zdania ze na poczatek moga byc pomocne wszelkie kalkulatory, dla latwiejszego powrotu do wlasnych faktycznych potrzeb. Pamietam jak wieki temu wykupilam diete Vitali i zaskoczyly mnie ilosci tego co wczesniej jadlam, zanim nie wazylam nie wydawalo mi sie ze jem duzo.

Nie uważam, żeby Twój metabolizm był jakoś specjalnie "przyspieszony". Ciało ma swoje systemy regulacyjne, więc czasami ta matematyka w liczeniu spalanych i zjadanych kalorii zawodzi. Utrzymywanie wagi genetycznej jest czasem dla organizmu priorytetem, więc można przez tydzień, dwa mniej lub więcej jeść,czy też mniej lub więcej się ruszać, a waga ani drgnie. Tu nie jest winny wolny albo szybszy metabolizm, tylko właśnie te systemy regulacyjne ciała. W przeszłości takie mechanizmy blokowały u ludzi zbyt gwałtowne chudnięcie, kiedy brakowało pożywienia, obecnie wręcz odwrotnie- blokują chudnięcie i powodują frustrację u ludzi na diecie. Słuchanie ciała czasami tez nie wystarczy, ponieważ u tych chorych na insulinooporność lub w stanach przedcukrzycowych moze występować odwieczny głód, który wynika z tego, że ciało ma problemy z wykorzystaniem glukozy. Osoby te jedzą, ale organizm ma trudności w przyswajaniu. Oprócz sluchania trzeba moim zdaniem dokształcać się w temacie fizjologii i działania ciała. Kiedy zaczęłam czytać jak to wszystko działa- łatwiej mi było dojść do takiego momentu, w którym teraz jesteś. I wiem jakie to wspaniałe uczucie - ta wolność 😁😁 ps. dopełniacz liczby mnogiej to nie "tłuszczy" - tylko tłuszczów. Dawno temu tez popełniałam ten błąd. Dzis go nawet ujrzałam w artykule dietetyczki klinicznej o 20. letnim stażu, no i ten artykuł był z tego roku, więc miała czas, żeby jednak zauważyć ten błąd, tym bardziej, że ponic non stop się dokształca, a w książkach funkcjonuje juz poprawna forma. Piszę w ranach ciekawostki. Teraz bedziesz wiedziała i Ty.

Działa działa. Gorzej tylko jak mój chce chińską zupkę codziennie, albo i dwie. A chce. Albo makarony chce. W ostatnich dwóch miesiącach utuczylam się pięknie makaronem. Szkoda, że tak mam. Z drugiej strony makaron jest żarciem przetworzonym właściwie bez wartości, może nie takie głupie to moje ciało 😁

Jestem zwolenniczką jedzenia wtedy, gdy organizm zasygnalizuje głód, ale nie ten pierwszy, tylko juz taki mocniejszy. Nie dla mnie stałe godziny posiłków. Mama miała ze mną problem, bo ja nigdy nie byłam głodna, a ja po prostu nie znosiłam wmuszania we mnie jedzenia. katorgą są dla mnie spotkania rodzinne przy stole. "No zjedz coś. A nałóż sobie jeszcze. A czemu nie jesz? A co tak mało?..." Nakładam tyle ile potrzebuję i nie znoszę ciągłego przeżuwania. Mój organizm bez ograniczeń za to lubi letnie owoce :D