Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czuje, że nowy rok będzie inny..

Hejka, znowu ja. Nie miałam ostatnio jakoś weny na pisanie. Dawno mnie tu nie było.. Waga się trzyma z czego jestem bardzo zadowolona. Mimo tego, że żyje w tym świecie fit, cały czas czytam, oglądam, dowiaduje się nowych rzeczy, dlaczego nie jestem w stanie nad wszystkim zapanować? Czemu mój mózg jest ustawiony na tryb "albo 100%, albo wcale"?  Czy wam pandemia ułatwia odchudzanie czy jednak nie służy? Nie umiem jakoś się zmusić, leń mnie dopadł potężny. Cały czas sobie tłumaczę, że już zaraz koniec.. zaraz zmieni się jedna cyferka na kalendarzu. Masz znów czystą kartę. Czy ten rok będzie lepszy? To wszystko zależy ode mnie. W tamtym roku tyle planów, wyjazdów. Teraz nic. Zamknięta. Niewiadoma. Może to dobrze, może tak trzeba, odizolować się od codziennego życia? Chcę coś zmienić to się liczy, po raz miliardowy, ale staram się. Brnę dalej

Czy coś się zmieniło? Troszeczkę. Zrobiłam w końcu warkoczyki syntetyczne i powiem wam szczerze, jak na początku przeklinałam ból i przysięgałam, że nigdy więcej tego gówna nie zrobię to ilość komplementów trochę zmieniła moje nastawienie :D Poźniej jak przyszło przyzwyczajenie dało się żyć. Miałam je ponad 3 miesiące i już też była pora je ściągnąć. 

Także spełniło się moje malutkie marzonko, którym był tatuaż. Pojechałam specjalnie do Wrocławia. Już dawno dość miałam plany zrobić, ale szukałam odpowiedniej inspiracji, aż w końcu znalazłam. Jest to gałązka oliwna. Symbol lepszej przyszłości ,zwycięstwa, nadziei i symbol końca pewnego etapu. Ale przede wszystkim była to moja malutka "oliwka" od imienia oczywiście. 

Niestety po raz trzeci zostaje bez pracy. Strasznie mnie to wkurza. Mam nadzieje, że jeszcze trochę i to zaczną luzować. 

A tak to raczej nic więcej się nie zmieniło. Postaram się pisać na bieżąco. Obiecuje :P 

Pozdrawiam waaas i wrzucam jakieś foty :D Miłego wierczorku <3