Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
i co ja mam zrobić :((((

Jakie to życie jest ciężkie! W poniedziałek mój mąż w końcu zapytał się swojej mamy czy zaopiekuje się Hanią jak ja wrócę do pracy (odwiedziła swoje kochane wnuki po 3 tygodniach). Jednak ona odpowiedziała, że nie ponieważ jak przyjeżdża moja siostrzenica i ładuje u nas telefon korzysta z komputera czy dam jej obiad to stać nas na płacenie za nią rachunków za prąd to stać nas również na kogoś kto będzie zajmował się Hanią.
Ja wiem , że możecie sobie pomyśleć chciałam mieć dziecko to się martw sama. Wiem jednak, że jakby żyli moi rodzice to by nie było problemu, ale wychodzi na to, że mój mąż też nie ma rodziców- sam tak stwierdził. Nie wiem co  mam zrobić, na opiekunkę mnie nie stać do pracy muszę wrócić, a ze żłobkami jest problem z miejscami :( Płakać mi się chce i jeszcze większy czuję ból, że nie mam moich rodziców, a ta kobieta która nazywa się babcią tak naprawdę nią nie jest. Ja wiem, że skorpiony są ciężkie, ale ona próbuje doprowadzić do tego, żebym zerwała kontakt z moją siostrą, a przecież ona jest moją najbliższą rodziną. Doprowadza do tego, że nie chce mieć z nią  do czynienia. Ona jest dziwna z cała rodziną teścia się nie odzywa, bo w każdym jej wszystko przeszkadza. Jestem załamana