Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
:)

Znowu szybciutko 'między wódką a zakąską', bo czasu nie wystarcza na podrapanie się nawet. Wróciliśmy z wakacji. Cisza, spokój, Bieszczady... :D Ślicznie po prostu i wszyscy żałujemy, że tak krótko. Niemniej czas wrócić był do domu i do codziennej rzeczywistości. Jutro ostatni dzień mojego urlopu. Moje chłopaki już w 'robocie' czyli jeden w pracy a drugi w 'zerówce'. A ja mam tyle do zrobienia w domu, tylko ręką i nogą nie chce mi się machnąć. ;) Ech, przyzwyczaja się człowiek do 'nicnierobienia'.
Mimo wyjazdu, urlopu od Vitalii i odchudzania również - w Bieszczadach stołowaliśmy się u gospodyni i nawet gdybym chciała, to nie miałabym jak sobie sama gotować - to efekt nie jest zły. Po moim dołku i wzroście wagi wczoraj pierwszy raz po powrocie do domu odważyłam się wejść na wagę i... tadam... zobaczyłam 66,8 kg a po powrocie z fitnessu nawet 66,5 kg. Od razu cieplej mi się zrobiło na serduchu, tym bardziej, że efekty ćwiczeń i odchudzania nawet sama zauważam. I nie martwię się, że nie osiągam zakładanego przez Vitalię tempa. Przez perturbacje zdrowotno-wagowe Vitalia o kolejne cztery tygodnie wydłużyła mi okres stabilizacji wagi co odsuwa o co najmniej miesiąc osiągnięcie zakładanego celu, ale... Jak myślę, dzięki takiemu wydłużeniu czasu organizm ma więcej czasu na aklimatyzację, skóra na 'ściągnięcie' się co - szczególnie na brzuchu - dało pozytywne efekty.
Zdrowie. Tak jak pisałam we wcześniejszym poście: kuracja antybiotykowa i to bardzo długa. 10 dni antybiotyk dwa razy dziennie, teraz jestem na etapie dziesięciodniowej przerwy, przez kolejne 40 dni - jedna dawka na dobę. Czyli w sumie 2 miesiące. Brr... Grunt, że czuję ewidentną poprawę, więc kuracja powinna być skuteczna.
I jeszcze jeden sukcesik - wczoraj po godzinnym fitnesie przebiegłam jeszcze na bieżni prawie 2,5 km (z prędkością 10,1 km/h). Całkiem na luzie bo nie lubię się przemęczać ;) Więc kondycja też w górę a nie w dół.