Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
brak wsparcia :(

Dasz rade!!!

A właśnie, że dasz radę! Mi też przydałby się ktoś, kto stałby mi nad głową i pytał... "a ćwiczyłaś dzisiaj? nie? jaki ból głowy??? jakie nie chce mi się??? do roboty!" ;)

Pokaż im, że się mylą! Mnie też nikt nie wspierał. Wszyscy się śmiali. Były kłótnie, były łzy, bo jak mogę nie jeść tego, co oni? Dziś jestem o 17 kg szczuplejsza i to WSZYSTKO zawdzięczam sobie. Wspaniałe uczucie, którego życzę Ci z całego serca. A rodzina? Chwali się teraz między ludźmi, mimo wcześniejszych awantur (!), że mam w sobie tyle samozaparcia i odwagi. Jesteś ładną dziewczyną, pomyśl jaką laską będziesz, jak zrzucisz te parę kg. Powodzenia. Trzymam za Ciebie kciuki, mocno!

Trzymam za Ciebie gorąco kciuki :)

To już nie jest walka o ładne ciało ale przede wszystkim o zdrowie. Boję się, że mimo tych wszystkich komentarzy głównie wspierających,zamkniesz to konto i słuch po Tobie zaginie jak bywało tu dość często. Jest tutaj wiele otyłych kobiet, one dzielą się na te, które walczą i coraz lepiej im idzie, są stale aktywne na vitali i mimo wszystko brną do przodu, są tu też takie, które jedyne co wypisują to, to, że znowu po raz kolejny zjadły 2 czekolady i będą się starać od jutra. Ja też kiedyś byłam otyła, przełom nastąpił 2 lata temu w sierpniu, zaczęło się nie od tego, że , że zobaczyłam w lustrze kogoś kto ciągle był raniony i chce się wreszcie wydostać z powłoki, która jest tutaj chyba przez pomyłkę. Obejrzałam sobie wtedy dokładnie wszystkie fałdy na brzuchu, opuchnięte policzki, celulit na udach - skrajnie zaniedbane nieakceptowane ciało i dopiero wtedy dotarło do mnie, że czas się wreszcie wziąć za siebie. Z tego co widzę możesz być świetną laską tylko musisz tego chcieć.Będę trzymać za Ciebie kciuki.

Dasz rade :) Ja dałam ty też . Pomyśl , że jak schudniesz wszyscy będą Ci zazdrościć :) Trzymam kciuki <3 Damy rade :)

ja też chętnie przyłącze się do walki z kg, mamy podobną wagę, ja też zaczynam któryś raz, parę lat temu schudłam ponad 30 kg i wiem, że można.......trzymam kciuki.

Moja droga....jeśli potrzebujesz wsparcia, jesteś w najlepszym miejscu, jakie sobie tylko mogłaś wymarzyć :)) Uszy w górę i działaj :))) I rozkoszuj się myślą, że widok opadających im kopar będzie bezcenny :)))

Usiądź z najbliższymi wieczorem i powiedz im spokojnie jak bardzo potrzebujesz ich wsparcia i jak bardzo oni są dla Ciebie ważni i to aby byli blisko w trudnych chwilach. Ja tak naprawdę dopiero niedawno nauczyłam się spokojnie mówić rodzince czego pragnę i nawet przy tym podejściu do odchudzania uprzedziłam ich, że mogę czasem być zła i rozdrażniona :) Dajemy radę. Ja z nimi, a oni ze mną :)) Wierzę w Twoje powodzenie i w zrozumienie ze strony Twojej rodzinki. Powodzenia

Powodzenia! :)

Szukaj siły w sobie, a nie w innych. Wiadomo, wsparcie jest fajne ale nawet jeśli mamy wsparcie, a brakuje nam siły w sobie to nic nie zrobimy. :) Pokaż światu, że tym razem Ci się uda. Trzymam kciuki.

mam dokładnie tak samo, szczególnie od strony mamy 0 wsparcia,a to nic, gadanie, że moje postanowienie "nie ma sensu" mnie dobija :P Ale tym razem się uda, Tobie tego samego życze :)

Trzymamy kciuki! Tym razem musi się udać, no nie?:D Jestem z tobą;)

tu znajdziesz na pewno dużo wsparcia;) A jak zobaczysz pierwsze efekty to nawet to już nie będzie Ci już ono potrzebne, bo będziesz dla siebie własną motywacją;)

nie daj się im ! i pokaż, że potrafisz ! :*

jak schudniesz bedziesz bardzo ladna ;) wiec tym bardziej zycze powodzenia

Sama dobrze wiem co czujesz ja już kilka razy podejmowałam próbę walki ze zgubieniem kilogramów nikt nigdy we mnie nie wierzył dlatego, że za szybko się poddawałam. Rok temu udało mi się schudnąć 6kg dieta trwała miesiąc ale poddałam się. Teraz zaczęłam dietę w lutym i jestem na niej cały czas udało mi się zjeść z wagi 107 do 79 kg jestem mega szczęśliwa ale wiem że to tylko dzięki mnie nie warto się przejmować tym co mówią inni, bierz się w garść i idź cały czas do przodu nigdy się nie poddawaj, nikt nie mówi że będzie łatwo udowodnij każdemu że potrafisz zmienić swoje życie a zobaczysz że każdy zacznie ci zazdrościć :) Powodzenia i trzymam kciuki za to aby ci się udało. :))

My Cię zmotwujemy! A poza tym pomyśl sobie, jak im szczeny opadną do ziemii jak cię zobaczą za kilka tygodni :D Sama bądź swoją motywatorką!

Zamień brak wsparcia właśnie na wsparcie tzn. mówiąc sobie ja wam jeszcze pokaże. Mój mąż też nie wierzył, że będzie u mnie jakiś efekt, a teraz nazywa mnie maratonczykiem haha nie potrzebujesz aprobaty innych, to Ty sama musisz być swoim motywatorem.powodzenia

Głowa do góry! Wierzę, że Ci się uda :)