Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Axolotlove

Kilka dni temu pisalam z ladnym panem D z pracy o dupie maryni, rybach i filmach i przy okazji zasypalam go fotkami aoxolota.

Odpowiedzial tylko smiechem i na pare dni byla cisza na linii wiec postanowilam zastosowac terapie obrzydzeniowa. Bo jest bardzo jasne ze nie jest zainteresowany ... no coz...

Trwa juz od trzech dni. Terapia obrzydzeniowa...

Spaskudzam sobie ladnego pana D. 

Nie widze go i nastrajam sie psychicznie by to dzieciece zabujanie minelo. 

Wcale nie jest taki ladny. I wcale mi sie czarne oczy nie podobaja. I jest niski... o wiele za niski. I chudy. Co ja zrobie z chudym takim. Zlamalbym go jak wicher galazke. I bezdupny taki jakis. I wlosy za krotkie.  I blizny ma na gebie.

Co mi po zabliznialym niskim bezdupcu. No po co mi to ...

Nie ma szalenstwa.

Pan sie przytoczyl dzisiaj po klucze. Usmiechnal sie i rzucil do telefonu pokazac mi aoxolota ktorego postanowil kupic. Podobno po mojej wiadomosci  grzebal, szukal i sie uczyl o tym rybolazie. I juz kupuje. :D

 Od tak z dupy bonczy sie pojawil, wpadl do pokoju jak tornado , zausmiechal, zapatrzyl, zaczarowal i nagle stawy w kolanach zamienily mi sie znowu w malinowa galaretke.... 

Nosz kurde....