Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
już niedługo

bedzie siódemeczka, widzicie jak się do niej zbliżam, brakuje tylko 0,20kg, to już tak blisko:-))))
Już słyszę jak zaczyna do mnie pukać hi hi hi, człowiek tak bardzo się przejmuje tą swoją wagą, że o niczym innym nie mysli tylko, żeby dopiąć swojego celu. Oczywiście jak będę się zbliżac do wyznaczonego celu 75 kg, oczywiście przesunę sobie wskazóweczkę na 70 kg, takimi małymi kroczkami łatwiej się patrzy na swój bliski cel, niż patrzeć że jeszcze 10kg, a potem jeszcze 5kg.
O boże to chyba jakaś obsesja, nie nie myślcie że się głodzę, gdyby tak było już dawno wyschłabym na wiór, a tak mam conajmniej 1-2 miesieczne opóźnienie w osiagnieciu swojej wagi. Wiecie co mnie najbardziej dziwi? Mam wagę która wskazuje również pomiar wody i tłuszczu w organiźmie i wyobraźcie sobie, że pomimo zrzuconych 16 kg, mój nadmiar tłuszczu i wody jest nadal "za duzy", nie "duży" nie "ok", ale maxymalna granica jaka jest wykazywana w tabelkach, o co chodzi??? Wtedy było "ZA DUŻO" i teraz "ZA DUŻO", szkoda ze mam taką wagę bo to mnie bardzo stresuje...
Jutro zapowiada się niestety dzień obzarstwa, mój mąż sprosił gości na swoje urodziny, czyli czeka nas wielkie "żarcie" i do tego kaloryczny alkohol. Ale cóż u mnie tak niestety bywa, że weekendy mam zawsze bardziej kaloryczne, tym bardziej teraz jak było lato, wkółko imprezy, grile, i spotkania ze znajomymi. Stąd taki niski spadek wagi ostatnimi czasy, ale powolutku już niedługo będzie "7". Ostatnio taką wagę miałam jak urodziłam swoje dziecko, które obecnie ma 16 lat i od tamtej pory tylko tyłam, tyłam i tyłam.