Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wstydzę się jeść przy ludziach

Ja tez się wstydzę jeść przy innych, a z kolei jak jem sama to zawsze mam poczucie, że teraz mogę trochę oszuka (siebie naturalnie), bo i tak nikt się nie dowie.. głupota, ale siedzi w człowieku. No ni, ważne się trzymać i jeść w zgodzie ze samym sobą. Pozdrawiam :)

Nie przepadam jeść w biegu jak idę, coś robię, więc tego nie robię, ale w takich miejscach jak restauracja czy inna jadłodajnia dlaczego nie po to są te miejsca, ale jest takie miejsce może ze względu na moje przekonanie co do tego jedzenia, czyli znana sieć restauracji ze śmieciowym jedzeniem, gdzie właśnie jakoś przebiegają mi myśli, że nie powinnam jeść no i ostatnio tam nie jadałam ewentualnie kawa :)

ja też sie wstydziłam, pomimo że byłam chuda jak patyk więc nie wiem od czego to zależy :P

Ja nie wstydzę się jeść przy ludziach,tylko nie lubię jak idę ze znajomymi oni czekają aż zamówię pierwsza, bo ja jadam inaczej.nie lubię obłudy i oszukiwania przy stole, "ojej, jaka duża porcja, jak dużo papierki itp albo ja tylko to,bo się odchudzam, a przy innej okazji je,sorry żre bez opamiętania. Wieczorem poszłyśmy z koleżankami na piwo, było coś na ząb.jedna z koleżanek mówi potem do mnie "wiesz, jak wróciłam do domu to już nie jadłam kolacji bo byłam taka zmęczona "Zapomniała dodać, że zjadła na obiad pół kurczaka,a potem dużą pizzę.nie lubię oszukiwania a co o mnie pomyślą to mnie nie obchodzi, już nie...

Też nie jem przy ludziach.Boje się,że sobie pomyślą...taka gruba i jeszcze się obżera....

Też tak kiedyś miałam. Ale przeszło mi na studiach kiedy stałam się bardziej otwarta na ludzi i pewniejsza siebie. Jak szłam na zajęcia robiłam sobie surówki, kroiłam warzywa i owoce w kawałki i koleżanka zawsze mi mówiła, że fajnie, że robię sobie takie jedzenie i że też by chciała ale jej się nie chce. :) Miałam świadomość, że to zdrowe jedzenie i nie miałam sama sobie nic do zarzucenia. A i samopoczucie miałam lepsze, tak jakbym była najedzona ale niewielkim kosztem :). Też nie jestem idealna ale rzeczywiście, jak widzę sporych rozmiarów osobę, która je fast foody na potęgę- to mnie szlag trafia. Albo mam taką znajomą, która w ciągu tygodnia stara się jeść zdrowo- bo się odchudza. A w weekendy razem z przyjaciółmi robią sobie dni dziecka i kupują masę niezdrowego żarcia. Tych dni dziecka ma wiec w ciągu miesiąca sporo. :)

Miałam dokładnie to samo z tą różnicą, że wstydziłam się jeść czegokolwiek. Teraz nie jem śmieciowego jedzenia, a ze spożywaniem zdrowego jedzenia w restauracjach już nie mam problemów. To chyba mija wraz ze spadkiem wagi. Jednak podobnie jak Ty ja także zwracam uwagę na otyłych ludzi jedzących niezdrowe fast foody czy słodycze, ale potem sobie myślę, że to ich życie i ich sprawa jak wyglądają. Czasami im jednak zazdroszczę :( A i tak moim większym problemem niż jedzenie było kupowanie ciuchów, w sumie nadal jest :o mam wrażenie, że jak idę do kasy z bluzką w rozmiarze S czy w spodniach 36, a nawet 34, sprzedawczyni pomyśli jak ja się w to mieszczę. Trochę chore :)

są plusy tej sytuacji, jesz zdrowiej :)

Ty się wstydzisz jeść przy ludziach słodycze i śmieci. A ja w ogóle wstydzę się jeść, nawet owoce. Kiedyś szłam ulicą i jadłam chyba maliny (albo borówki - nie pamiętam) i usłyszałam starszą kobitkę, która mnie mijała "Taka gruba i jeszcze je"... A co ja powietrzem mam życ? I tak się jakoś wtedy zraziłam, że w ogóle przestałam jeść na mieście. Na śmieciowe i tak rzadko chodziłam, więc nie ciężko mi było z tego zrezygnować. Gorzej z całą resztą. Więc na ulicy nie jem. A kilka tygodni temu napychałam się w domu.