Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jest coraz gorzej

Powiem Ci coś... to wcale nie musi dużo kosztować. Ja 10 dniowe wakacje w Barcelonie w środku sezonu spędziłam wydając ok. 1000. Oczywiście nie z biurem podróży, tam by to kosztowało jakieś 4 razy tyle. Samolot bukujesz albo dużo wcześniej albo na ostatnią chwilę - wtedy jest najtaniej. Polecam serwis www.fly4free.pl Noclegów możesz poszukać u rodzimych mieszkańców na www.airbnb.pl - możesz wynajmować pokój a nawet całe mieszkanie... I pamiętaj marzenia się spełniają i nie ma rzeczy niemożliwych!! :-) Także głowa do góry, ucz się włoskiego i planuj!

"i tak nigdy nie zarobie tyle aby móc tam pojechac" - tyle, czyli ile? na wakacje?

Wiesz... musisz wierzyć i walczyć... wytrwałością zdobędziesz wszystko - mówię Ci... przetestowałam na sobie.

Dobrze Cię rozumiem. Trzymaj się Kochana.Wiem,że pocieszenie żadne ale i ja wiem,ze nie mozna byc wiecznie silna.Są dni gdy sie czuje jak wyalienowane "nic"- z reszta duza zasługa rodziny w tym.

Dokładnie wiem, co masz na myśli. Też przez długi czas przeżywałam załamanie nerwowe. Straciłam sens, czułam, ze wszystko robię źle. Nadal jest u mnie ciężej, niż przeciętnie, ale wzięłam się w garść. Kochanie, nie możemy ciągle płakać. Musimy dawać z siebie wszystko. Musimy walczyć o nasze marzenia, bo to one są najważniejsze. NIE MA ZWYCIĘSTWA BEZ OFIAR. Pojedziesz do Włoch, ale musisz nauczyć się włoskiego. Skup się na tym. Trenuj, to może skończyć się tylko i wyłącznie dobrze. A jak już będziesz stać na lotnisku z biletem w łapce, nie będziesz już pamiętać tego momentu. Będziesz szczęśliwa, więc zacznij już teraz! Trzymam kciuki!

niestety te silne czesto kończa takim stanem jak Twój... wiem coś o tym na swoi przykładzie... wiele można znieść, jednak w pewnym momencie nawet najbardziej trwały mur pęknie...

o cholerka, naprawdę ledwo zipiesz, za dużo na Twojej głowie - ale łatwo powiedzieć odpocznij, a może uda Ci się choć trochę w niedzielę odsapnąć - pozdrawiam!

Doskonale Cię rozumiem... Trzymam kciuki. A jak już będzie źle - idź do lekarza. Tabletki pomagają się pozbierać...

Żeby zauważyć pozytywy swojego życia zawsze myślę o ludziach którzy mają gorzej. Przypominam sobie swoją chorobę nowotworową myślę o tym ile osób spotkałam w sowim życiu które nie wygrały walki. I w tym momencie sprowadzam ganię się w myślach bo nie mam na co narzekać. Cieszę się że żyję, że mam co jeść, że mam cudowną rodzinę, wspaniałe dzieci i męża. Myślę o tym że mam ciepły dom, swoje łóżko - nie wszyscy mają tyle szczęścia co ja. Myślę sobie a co tam teraz mi nie wychodzi, jest do dupy, jestem gruba ale żyję, widzę swoje dzieci, mogę podziwiać wschody i zachody słońca, patrzeć na swojego męża. To jest bezcenne. I każdy ma prawo do chwili słabości, do braku kondycji psychicznej do dołków. Ale pomyśl sobie ile masz szczęścia dostrzegając otaczające Cię zło i problemy, dramaty innych ludzi. Więc głowa do góry!!! Będzie dobrze!!!

Czasami tak sie wszystko nawarstwi że cięzko ,masz dużo pracy i dużo problemów jestes zmęczona fizycznie i psychicznie stad ten zły nastrój.Nic nie trwa wiecznie musi los sie odmienić .

Karina chyba wychodzi zmęczenie.. :( Może uda ci się odpocząć a wtedy na pewno humor ci się poprawi. Proponuje abyś piła ziólka typu melisa czy dziurawiec. Sa też takie ziołowe tabletki stres stop dla kobiet. Działają cuda ale trzeba dłużej stosowac. Pa:)

Nauka języka ma sens jeżeli masz okazję go używać w innym wypadku szybko się zapomina. Nie jesteś tępa tylko zmęczona , jak człowiek ma za dużo na głowie to byle drobiazg go przytłacza. Znajdź w ciągu dnia, nawet wieczorem pół godziny tylko dla siebie żebyś mogła się zrelaksować, nie myśleć o niczym. posłuchaj muzyki, poczytaj książkę albo pooddychaj głęboko. Lekarze to najwyżej przepiszą Ci tabletki i dadzą zwolnienie lekarskie. pozdrawiam i miłego wieczoru

daj sobie chwile,popłaż,i poużalaj się nad sobą,należy ci się!!! ale trzeba wierzyć,że będzie dobrze,bo musi!! Ja też czasami myślę,że jestem strasznie tępa,bo nauka angielskiego mi słabo idzie,tak że nie jestes jedyna:)

Jak czujesz, że sobie sama nie radzisz, idź do lekarza albo do psychologa. Musiasz się wygadać, może coś Ci zapisze i od razu poczujesz się lepiej.

bo Ty jesteś po prostu przemęczona, a i problemów też Ci nie brakuje, z lekarzem, to dobry pomysł, czasem jakaś drobna chemia potrafi bardzo pomóc, ja Cię bardzo rozumiem, też czasem już psychicznie nie daję rady :( Przytulam :)*

Do psychologa się udaj kochana,niepokojące są twoje objawy.

Ściskam mocno.