Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
No i niestety, pierwsze załamanie za mną.

Waga pokazała 0.9 kg na plusie. Zaktualizowałam pasek, bo co się będę oszukiwać. Ostatnie dwa tygodnie popuściłam pasa. Jasne, jest nauczanie zdalne i po pół dnia spędzam przy kompie (wymówka 1), szybciej robi się ciemno i trudniej ruszyć dupsko (wymówka 2), jakaś chandra jesienno-zimowa mnie dopadła (wymówka 3, najgłupsza). Dość tego! Od kilku dni znów jestem na dobrej drodze i trzymam się założeń:

1. Ruch! Nie lubię ćwiczyć w domu, siłownie zamknięte, więc maszeruję. Kiedy tylko mam czas, idę przed siebie, włączam apkę Nike, żeby liczyła dystans i maszeruję. Postanowiłam nie schodzić poniżej 15000 kroków dziennie i od kilku dni udaje mi się to. Jednego dnia jak wyszłam, to wróciłam 15 kilometrów później :)

2. Liczenie kalorii, jedzenie mniejszych porcji i ograniczanie niezdrowego jedzenia. Ostatnio niestety popłynęłam ze słodyczami (okres - wymówka 4!) i kalorycznymi serami, które uwielbiam i na które wciąż oczywiście sobie od czasu do czasu pozwalam, ale tym razem przesadzałam z ilością. 

3. Dbanie o skórę. Patrząc na siebie, myślę, że wiszące "pelikany" na ramionach i tak mi zostaną, ale trudno, skoro się zapuściło do wagi 115 kg, to nie można oczekiwać, że po schudnięciu ciało będzie wyglądało jak u nastolatki. Ale brzuch mi się pięknie schodzi, rozstępów nie widać, więc jest nienajgorzej. Codziennie rano szoruję się suchą szczotką, dwa razy w tygodniu peeling ciała i zawsze balsam. Jeśli nic nie pomoże, to przynajmniej skóra jest gładka i ładna;)

A jak Wam idzie? Z przyjemniejszych rzeczy, nastał oto okres na grzane wino. Punkty dla mnie, że pozwalam sobie na nie tylko raz w tygodniu i nie robię (jak kiedyś) z całej butli, tylko na kubeczek:)