Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Co mi daja ćwiczenia?

Hej,

Dzisiejszy wpis z kategorii tych refleksyjnych. Osoby, które kojarzą mnie sprzed lat wiedzą, że nawet jeśli podejmowałam jakieś aktywności, to zawsze stroniłam od siłowni i cięższych ćwiczeń, nigdy nie mogłam zrozumieć zjawiska uwalniania się endorfin i tego niby poczucia radości po wysiłku. 

Gdy mój świat się zawalił, idąc po kolei: rozstanie z mężem po 18 latach, nowotwór mojego ukochanego partnera i próba samobójcza mojego syna, poczułam całkowitą utratę kontroli nad moim życiem. Dni mijały, ja się trzymałam na zewnątrz ok, ale w środku byłam po prostu przerażona każdym kolejnym dniem i tym co mi przyniesie. Dodatkowo zaniedbałam się fizycznie co powodowalo u mnie dodatkowe lęki i niepewność. 

Korzystam z terapii, żeby lepiej sobie radzić, ale zauważyłam, że odkąd się przełamałam, poszłam na siłkę i zaczęłam o siebie dbać, czuje się lepiej. Poczułam te endorfiny, poczułam też, że odzyskuję kontrolę nad swoim życiem, że przynajmniej w obszarach na które mam wpływ dbam o siebie i nie odpuszczam. Zmniejsza to mój lęk przed nadchodzącym dniem i powoduje, że czuję się dumna z siebie. To dla mnie najlepszy motywator 🙂

Życzę Wam wszystkim znalezienia w sobie takiej wewnetrznej motywacji i siły, każdy z nas ją ma, tylko czasami nie umiemy jej wydobyć .