Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
....

Od 19 tego poczyniłam przygotowania od których zwykle zaczynam swoje nieudolne  próby walki z wyhodowanym własnoręcznie tłuszczem w różnych częściach mojego ciała.W pokoju stoi już mój ukochany rower.Mąż przytargał go na własnych plecach z drugiego końca miasta z nadzieją,że jego żonka do maja(zaplanowaliśmy wycieczkę) z poczwary przekształci się w pięknego motyla.Mało czasu.Nie dam rady ale może chociaż poczuję się trochę lżejsza .Lodówka zapełniona warzywami,jabłkami i wodą mineralną.Nic tylko się odchudzać.Jestem zmotywowana,bo lustro straszy paskudnie.Jakaś obca baba ślepi się na mnie.Okrągłe poliki,zapadłe małe oczy,wielki nos,brzuch równy z  cyckami w rozmiarze 116cm to ja na dzień dzisiejszy.Dobrze,że chociaż podgardle nie wisi.Przydałby się ratunek specjalisty ale nasze realia wyglądają troszkę inaczej i musimy z tą chorobą radzić sobie same.Przeczytałam mnóstwo pamiętników i doszłam do wniosku,że nie ma co marudzić tylko trzeba wziąć się za siebie.Samo się nie zrobi.