Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
się puściła...

krew z mej żyły :)
od początku : z zalecenia pana doktora szpargały w pierwszych dniach cieczki ruszyła kubina oddać krew by ją przebadali...
weszła do pomieszczenia w głowie układając sobie "to pikuś, to pikuś, to pikuś", podeszła do pani w fartuchu i w tym momencie pikuś zwiał ;/ wiem wiem, że dla niektórych to pestka, ja ogólnie też jakbym nie miała z tym problemów, nie mdleje... tylko... tylko że zawsze jakiś dziki strach mnie ogarnia, jakiś syndrom fartucha czy co ?!
siadła kubina na fotelu i pani wydaje komendę: zginać dłoń, wyprostować łokieć, więc kubina zgina łokieć prostuje dłoń ha! osioł! :))) pani się lekko uśmiechnęła i jak załapałam że odwrotnie wzięła igłę do ręki zbliżając się do mej żyły i wtedy znów " to pikuś to pikuś" - zadzwonił mój telefon - myślę uratowana hahah a na serio przeprosiłam i myślę sobie wijaj się pani i szybko pobieraj bo oszaleję :0 i rach ciach wzięła wiadro krwi i zaniosła do laboratorium :)
dziś popołudniu są wyniki - niby fajnie że tak szybko, ale z drugiej strony dzisiaj popołudniu ruszam do rodziców i obawiam się że wyniki zmącą mój nastrój ( oby nie).

kochaniutkie wyjeżdżam na weekend do rodziców, więc dostęp do netu ograniczony, ale wracam już w niedzielę i się posłusznie zamelduję  :)
życzę Wam słonecznego wypoczynku :))

p.s. czytam w Waszych pamiętnikach że się gwałcicie... jajami ! ło matko i kuro :) tylko proszę mi tu później nie śpiewać koko koko.. spoko :))