Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jestem dziwna

Dwa miesiące zupkowania, no może nie dwa bo od tłustego czwartku, piorun w miotłę strzelił i owszem jem zupki codziennie, ale do tego zaczęłam podjadać i codziennie sobie obiecuję,że jutro z tym koniec i jak jestem w pracy to dobrze idzie, ale jak wracam do domu to się zaczyna, ciasteczko ,cukiereczek, deserek itp. Mam trochę kłopotów i zastanawiam się czy to nie jest czasami wynagradzanie sobie niepowodzeń i łagodzenie trudności życiowych. Prawda jest taka,że czasami nie mam ochoty dalej żyć i starać się dalej ,wciąż walczyć o każdy dzień ,o każdy miesiąc, o zapłacenie rachunków, o czystość w domu, o obiadki, kolacyjki, zakupy, pranie .Ciągnę dwa etaty a pieniędzy wciąż brak , samochód wciąż się psuje, szukam dobrego elektryka samochodowego w Poznaniu, z mężem wciąż nieporozumienia, dobrze że z synem wszystko ok. Muszę wreszcie wrócić do diety, bo nie chcę zniweczyć tego co już osiągnęłam, i to by było na tyle .......