Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jest kawusia jest i wpis :)

Waga stoi jak zaklęta, nie martwię się byle by wzrostu nie było.

NIE MARTWIĘ SIĘ to mało powiedziane, jestem USKRZYDLONA!!

Weekend był cudowny, oczywiście beż ćwiczeń ( może to to właśnie). Siedziałam na huśtawce wśród znajomych nad stawem jak z jakiejś powieści i patrzyłam na góry Suche, BAJKA!!!!! Diety nie złamałam.

Dzisiaj jak wpadłam na siłownię, to w poczekalni spotkałam ciocię mojego M. Nie poznała mnie, no serio!!!! Siedziała na kanapie i jak do niej podeszłam załamała ręce i co chwila mówiła, że wyglądam bomba! Słyszała, że jestem na diecie, ale nie spodziewała się takiej metamorfozy :D Dzięki temu radosnemu porankowi odrobiłam piątkowe straty w bieganiu :D

Wczoraj minęło 3 miesiące mojego dietowania i wynik  -17,1 kg. Nosz kurna flaszka jest cudnie!! Mąż też powiedział, że jest ze mnie dumny i że nie spodziewał się, że tyle wytrzymam. Trwam dalej :)

Słyszałam, że szwagier przeszedł na dietę, choć ma swoje zasady :P Na niedziele, kazał sobie kupić kg trufli i do tego pochłonął czekoladę z okienkiem... Trochę mi go żal, dobry człowiek, tylko brak silnej woli totalny i tendencja okrutna do tycia, mam nadzieję, że raz w niedzielę jak uzupełni cukier to w tygodniu coś i tak poleci i tak małymi kroczkami cokolwiek zrzuci, bardzo mu tego życzę.

Zaglądam w Wasze pamiętniki i też mnie refleksje nachodzą, wszystkie się wylaszczamy, coraz więcej już prawie na mecie, inne się motywują, cudnie... 

Ehhh.. Pięknego dnia!