Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chora

Jak kawałowy mężczyzna kiedy choruje, no serio mówię. Od wieczora już źle się czułam i z chwili na chwile gorzej. W nocy, aż wyłam z bólu, niemocy. Rano mąż poleciał po leki i stoję na nogach :), oby tylko długo działały. Dzisiaj na 16 z maluchem do pediatry... mimo ze wypiłam kubeł herbaty waga pokazała 60 czyli o 100 mniej jak wczoraj. Najgorzej, bo tak mi migdał spuchł i boli, ze nawet śliny łykać nie mogę. Jeść mi się nie chce, brzuch straszy rewolucjami, a nawet mi niedobrze. Coś tam na śniadanie już sobie wmusiłam.. 

Mój malutki okruszek, mimo, że sam chory, bardzo troskliwie się mamą zajął, przykrył kocykiem, przyniósł misia, pogłaskał i pociumkał, znowu się poryczałam ze wzruszenia. Na prawdę bardzo ne lubię chorować.

Jeszcze wczoraj miałam taki zryw, posprzątałam, więcej niż zwykle, umyłam okno, przesadziłam jeszcze kwiatki. Wieczorem był power, a od 23 dętka.

No nic nie będę marudzić, staram się kurować, miłego nia!