Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zaczynamy!

Początki zawsze są trudne... chociaż ten początek, który zaczął się dziś wcale nie należy do najgorszych. 

Nigdy nie byłam szczuplutka, odkąd pamiętam słyszałam o sobie, że mam na czym siedzieć, mam czym oddychać, później że mam już nawet drugą brodę. Przez dłuższy czas zupełnie się tym nie przejmowałam i właściwie czułam się ze swoją sylwetką świetnie. Niestety moje życie przestało być beztroskie 10 kg temu. 

Pół roku temu wydarzyło się coś co nie powinno się przytrafić nigdy i nikomu. Przez kilka miesięcy nawet nie chciałam wychodzić z domu. Dni upływały na leżeniu w łóżku później również na jedzeniu (bo daje mi ono dużą przyjemność). Rany (zarówno te na ciele jak i w głowie) zaczęły się goić. 

Kiedy spróbowałam wrócić do szkoły moje super fajne koleżanki wyzwały mnie od pasztetów. Nawet nie mam do nich żalu... wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że ta osoba w lustrze to nie ja... to ktoś inny. Bo ja jestem szczupła, wysoka i silna. A nie gruba, zgarbiona i zapłakana.

I tak docieramy do dziś, dziś zaczynam nowe życie. NOWE ŻYCIE. 

Trzymajcie za mnie kciuki!