Pamiętnik odchudzania użytkownika:
maargeritt

Czuję się ze sobą świetnie! Nie chodzę głodna, zdrowo się odżywiam, choć kalorycznie wychodzi ok. 1300 kcal dziennie. Nie poddaję się z siłownią - od 3.10. nie opuściłam żadnego dnia, by jej nie odwiedzić. Robię tam różne ćwiczenia, nie tylko na spalenie kalorii, ale też na mięśnie - ok. 1,5 h to przeciętnie 500-700 kcal, zależnie od tego jakie ćwiczenia wykonuję. Jestem z siebie dumna! :D bez napadów na słodkie i bez ociężałości żyje się świetnie. Używam tylko słodzika. Oby tak dalej! :) 

Od 4 dni chodzę na siłownię i mniej jem, tylko nie jestem pewna, czy zupełnie wszystko dobrze robię. Każdego dnia staram się spalić na siłowni jak najmniej, wczoraj np. było to 720 kcal, dziś już 920 kcal, choć nie czuję się mega zmęczona. Dziś zjadłam 6 jabłek, talerz zupy kapuścianej i trzy kromki białego chleba z masłem i białym twarogiem półtłustym. To jest z całego dnia. Używam słodzika, dlatego jeszcze nie zjadłam nic słodkiego. Piję tylko herbaty ze słodzikiem ( dziś trzy). Razem kalorii dziś 1030, wczoraj 1180. Nie wiem czy to nie za mało.. co o tym myślicie? Ile ćwiczyć i ile jeść?

Nie wiem, jak poradzić sobie z uczuciem, gdy wszystko wydaje się bez sensu, gdy jedyną przyjemnością okazuje się jedzenie, gdy znajomi zawodzą i czuję się samotna, ale odtrącam też niektórych, bo tracę zaufanie do każdego. Moje negatywne emocje biorą nade mną górę, nie umiem w spokoju usiąść i oglądać telewizji, czytać czy coś w tym stylu, a bieganie to w takim stanie bezsensowna czynność, choć podświadomie wiem, że poczułabym się lepiej. Ale teraz chcę tylko założyć na siebie worek, usiąść i jeść góry słodyczy, które i tak nie uśmierzą mojego bólu, pogłębią załamanie i chęć wyobcowania i dodadzą kilogramów! :( chce mi się płakać z tej bezradności i braku silnej woli, ale już chyba nawet nie mam uczuć, bo łzy nie chcą lecieć.. zjadłam 2 kisiele po 35 g ( pomarańczowy i truskawkowy każdy z 4,5 dużej łyżki cukru)- nawet nie chce liczyć ile to ma kalorii ! poza tym dziś 4 kromki białego chleba z masłem i dżemem jeżynowym domowej roboty, a na obiad krupnik z częścią udka kurczaka i 3 ziemniakami. Ale to nie koniec dnia a ja nie wiem jak się powstrzymać, skoro i tak czuję się beznadziejnie.. bezsens, nuda i samotność źle na mnie wpływają.. kiedy zacznie się rok akademicki i wyjadę na studia zmienię swoje życie. MUSZĘ.

Hej. Jestem tu nowa, postanowiłam zrzucić parę kilo ( 6) dla lepszego samopoczucia. Nie chcę zupełnie z czegoś rezygnować, dlatego postanowiłam raczej zdrowiej się odżywiać niż trzymać ścisłą dietę. Chcę wciąż cieszyć się życiem, a diet panicznie się boję ( wspomnienia z anoreksji). Jednak będę prowadzić tu pamiętnik by obserwować swoje postępy. Po anoreksji, mając już problemy ze zdrowiem, postanowiłam przytyć z pomocą rodziny. Udało mi się to, ale jako osoba lubiąca słodkości ( zwłaszcza ciasta) wpadłam w kompulsy i jedzenie emocjonalne. Teraz bardziej chcę się skupić na kontrolowaniu siebie co i jak jem ( ponieważ zdrowe rzeczy umiem ograniczyć, z resztą jest gorzej). Niekiedy sytuacja finansowa nie pozwala mi na kupno jakiś owoców czy zdrowych produktów, ale aby nie przytyć staram się chociaż pilnować kalorii. Dziś nie jadłam najzdrowiej, ale wg mnie nie było tego dużo. A więc: