Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Opowieść w odcinkach: Prolog

Sama nie wiem, od czego zacząć. No od przeprosin, to jasne - ale kajać się będę także w zakończeniu, więc spoko, na to mam czas ;)

Zacznę może od dywagacji ogólnych, bo na wszelkiej maści wynurzenia szczegółowe zamierzam się zebrać w rozdziale czwartym. Działo się wiele, przez hiszpańskie wakacje (które są już zamgloną przeszłością), choróbsko (które spowodowało u mnie spadek wagi do wstrząsającego 52,6 kg) aż po imprezy duże i małe - coroczne i te, które są raz w życiu. Dużo myślałam przez ostatni czas, bo oprócz wydarzeń radosnych jestem w samym środku burzy, która mnie co prawda osobiście nie dotyczy, ale ma wielki wpływ na moje życie. Jedna z najbliższych mi na świecie osób skleja swój świat z kawałków i kawałeczków a co sobie trochę poskłada, to z innej strony coś runie albo odpadnie. Przemyślenia mam niewesołe, ale takie bardzo prozaiczne. Kiedyś się podzielę. Na razie nie ruszam tematu, nie na publicznym forum.

Jedną rzecz z serii "oj działo się działo" i tak muszę przekazać w prologu, ponieważ miała ona wielki wpływ na całą resztę moich poczynań, zachowań oraz na moją nieobecność. W ciąży jestem, Mili moi i cieszę się z tego, jak gwizdek jakiś - bo Zosieńka nie będzie sama :) Jakbym nie liczyła, to wychodzi 3 miesiąc (10 tydzień). Czyli różnica między brzdącami będzie 2,5 roku. Bo Jajko się wykluje jakoś w marcu. "Zdjęcia" Jajca zamieszczać nie będę, bo na razie to jest rozmyta plamka na USG a poza tym jakoś tak mi nijak moje wnętrze tu uzewnętrzniać w dosłownym sensie :) W pracy nowiną podzieliłam się najpierw z szefostwem a później ze współpracownikami. Wcześniej wiedziały dwie przyjaciółki, ale one są nie w kategorii "współpracownicy" a "przyjaciele" :) Trochę się bałam powiedzieć*** ale reakcja szefostwa bardzo pozytywna i każdej kobiecie życzę takiego podejścia pracodawcy.

Tyle tytułem wstępu. A nie, wróć, miałam się jeszcze kajać :) No to się kajam (kaj-kaj-kaj) i wyjaśniam, że nieobecność na V. spowodował splot faktów - w pracy staram się nie pisać (chociaż teraz właśnie to robię ;)), w domu nie miałam siły, bo zwłoczyłam ciążowo - pierwszy trymestr objawia się u mnie dużym biustem (hu-hu!! :D:D) i nieprzytomnością w wersji de luxe. A gdy nawet miałabym wenę, to na przeszkodzie stała albo organizacja panieńskiego albo przygotowania do ślubu mojej Asi albo urodziny/spotkania towarzyskie albo burza. No se ne dało. Ale się poprawię. A nie wróć, mocne postanowienie poprawy miałam uskutecznić w zakończeniu ;)

Buziaki piątkowe!

PS. Wrócę i się pouzewnętrzniam hiszpańsko. Ale najpierw muszę wklepać wyciągi bankowe ;)

__________________________________________________________

***Pomór jakiś i klęska urodzaju w firmie. Pięć babek zaciążonych (w różnych stadiach rozwoju Jajek) - to są te, które się przyznają. Ile jeszcze zakamuflowanych? Tego nie wie nikt ;)