Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień trzydziesty czwarty...

...i trochę się uspokoiłam od wczoraj. Po pierwsze: i tak nie obrobię dzisiaj wszystkich papierzysk, bo to fizyczna niemozliwość. To po co się szarpać? Podzieliłam sobie na kupki: ważne, mniej ważne i pilne. Zaczęłam od pilnych. Po drugie: waga mnie dzisiaj rano pozytywnie zaskoczyła, mignęło 55,9 kg. Wiem, wiem, nie ma co się cieszyć - będzie weekend, znów zjem z 2 kg arbuza i zapiję butlą wina oraz wódeczką cytrynową mniam i waga skoczy do 58 kg ;) Po trzecie: musiałam na spokojnie zjeść śniadanie - maliny są tego warte, żeby się nimi delektować ;) Po czwarte: na niektóre rzeczy nie mam wpływu, to po prostu sobie odpuszczę i nie będę o nich myśleć. Będzie co ma być. Po piąte: nie, już nie ma po piąte :) Trochu nieprzytomnam, bo wstałam wcześnie - odwoziłam Mężowisko na dworzec. Znów pojechał... Trochę mam dosyć bycia słomianą wdową. Ale co tam - patrz punkt 4 :)

Poza tym szukam asystentki / asystenta. Koleżanka odchodzi (z przyczyn różnych, długo by pisać), bo znalazła sobie nową pracę. Z jednej strony strasznie się cieszę i trzymam kciuki, żeby jej się udało, bo to naprawdę fajna babka :) Z drugiej jestem przerażona, bo zostanę sama z czterema firmami do obróbki. W jednej mamy sprzedać budynek w cholerę (właśnie podpisywany jest akt notarialny - nie uwierzę, póki nie zobaczę... i patrz punkt 4 :)) i ma być zlikwidowana, ale diabli wiedzą, co się z tego wykluje... W drugiej mają być przekształcenia, o których bladego pojęcia nie mam - ale pewne jest jedno - roboty będzie sporo :) Poza tym ta firma obsługuje pozostałe trzy, więc zawsze nowe papierki się tworzy... W trzeciej mamy w realizacji wielki projekt - budujemy pięć biurowców... W czwartej czekamy na rozstrzygnięcie przetargu. Też na wielką inwestycję. No nie może być tak, że wszystko ciągnie jedna księgowa, no nie? :) A jakiś urlop? Jakieś chorobowe? Jakiś (tfu tfu) wypadek? Jakaś ciąża? No, to szukam kogoś do pomocy - i tylko mnie irytuje fakt, że z rekrutacją tak naprawdę zostałam sama... Całę szczęście Prezesso obiecał, że z zamknięciem roku nie zostanę sama z czterema firmami. Chyba strzeliłabym sobie w czaszkę!!

Dobrze, trochu się wyżaliłam, maliny z musli wchłonęłam, nową herbatkę sobie wydziergałam - teraz mogę na spokojnie wrócić do tej kupki "ważne" :)

Trzymajcie za mnie kciuki, proszę. 

Teraz mi się to naprawdę przyda!

Pozdrawiam papierowo, rekrutacyjnie i (wbrew wszystkiemu) spokojnie :)