Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Róże na górze, Fiołki na dole, Tak mi się nie
chce, Że ja.....

...wiecie sami, co "ja....." ;) No nie chce mi się koszmarnie! Ale ja nie o tym chciałam :)

Przemalowałam dzisiaj (w biurze, tja...) paznokcie z wściekłego różu na szaro-bury brąz. Powód miałam zacny - różowe nie pasowały mi do ałtfitu - czarnego ogólnie z jasnoburą tuniką. Tunika jest prześlicznej urody (dostałam od Siorry, gdy byłam w ciąży z Wojtusiem - ale nadaje się i teraz. Bardzo się nadaje ;)) Właśnie odkryłam, że jest moherowa... :D*** No, a tunikę dzisiaj ubrałam do kolczyków. Serio serio - sama je sobie szydełkiem wydziergałam i po prostu duma mnie rozpiera i musiałam je dzisiaj do pracy ubrać :):):) Wyglądają tak:

Zrobienie jednego zajęło mi jakieś pół godziny. Znaczy - pierwszego robiłam dłużej, bo musiałam wzór wymyślić (a taki skomplikowany jest... :P), ale drugi poszedł raz-dwa :) No dumna jestem i blada i cieszę się, jak gwizdek i "wogle".

Od razu zaczęłam tez kombinować jakieś inne wzory i jeden mi wyszedł nawet całkiem przyzwoicie, taka przecięta na pół kula. Kwadraciki wyszły takie sobie i chyba się nie nadają do samodzielnego noszenia - chyba, że jako podkładka pod półkule. Kombinowałam, bo kwiatki są jednak nieco strojne i nie pasują do wszystkich ciuchów, chciałam coś prostszego. Wyszło to tak:

Jednak nie ma co kombinować - kwiatki są najładniejsze :) Gaja, jeśli chcesz takie półkule albo kwiatki do burego sweterka - daj znać - wydziergam Ci w sobotę :) Kolor kordonka będzie pasował! :)

Co poza tym? Ano poza tym dobre wieści. Pisałam swego czasu o brzydkim rozwodzie, że jedna ze stron zachowuje się skandalicznie i że mam ochotę zelżyć i na buty napluć. Teraz mogę już pisać w nieco mniej zawoalowany sposób. Koleś przechodził trudny dla każdego faceta kryzys wieku średniego. I postanowił się odmłodzić znajdując sobie nielegalną pannę, o 17 lat młodszą (mężatą, dzieciatą...). To, że się zakochał - no trudno, zdarza się i w najlepszej rodzinie. Ale to jak się zachowywał, gdy bomba wybuchła, to, że też orzekał o winie (!!!), to, jak chciał poniżyć i zranić zdradzoną żonę na drugiej rozprawie rozwodowej (zrzucając na nią winę i wyciągając jej najbardziej traumatyczne przeżycia na poparcie chorych tez) i to, że gdy sąd orzekł winę tylko jego,on złożył odwołanie - to się w pale nie mieści. Z sił całych życzę mu jak najgorzej i nie trafiają do mnie argumenty, że nie można nikomu życzyć źle. Można :) No, w każdym razie ten pan miał czelność się odwoływać od wyroku i wczoraj sąd oddalił jego apelację przyznając racje niższej instancji - rozwód jest prawomocny a 100% winy jest jego. I dobrze tak, dziwkarzowi :):):)

Jak widać całkiem sympatycznie się dzieje. I oby tak dalej :)

Buziaki piątkowe!

PS. Terapię mam dzisiaj. I jakoś się boję - co mi dzisiaj tam wylezie? :>

______________________________________________

*** Szukałam metki z marką, żeby w interku znaleźć obrazek i Wam pokazać. I nie ma, jest skład, przepis prania i że włoskie. Cholerka :) Ale mam swoje zdjęcie z rana - widać i kolor tuniki i kolor różu na paznokciach - no świecą ;) I ni hu-hu nie pasują do burości :)