Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kupiliśmy łóżeczko...

...dla Zosi (tudzież Stasia, jeżeli Jajo jednak okaże się płci męskiej ;)). Łóżeczko na maksa proste, sosnowe, z szufladą na dole (Drewex, model Kuba II).
Do tego materac (dwustronny: gryczano - kokosowy), kołderkę, poduchę, ochraniacz, pościel (zieloną (gdyby Zosia okazała się Stasiem :P) z żabką i ślimakiem) i kocyk (z motylkiem). I po tych zakupach mamy już kartę stałego klienta, he he ;) W hurtowni oglądaliśmy też wózki, wanienki, przewijaki i inne cuda - ale na raz to było za dużo szczęścia - musimy kupować wyposażenie kawałkami ;)
Łóżeczko jest skręcone, stoi w sypialni i wietrzeje. No i przyzwyczajam koty do nowości - już Zosia będzie dla nich stresem, więc stres związany z nowym dużym, drewnianym, łóżeczkowym smokiem pojawił się wcześniej, niech się przystosują chłopaki :) Zdjęcie łóżeczka z kołderkami itd. zamieszczę, a jakże :)

Zaczęłam chodzić do szkoły rodzenia - nieco późno, ale cóż. I mam bardzo mieszane uczucia - z jednej strony dobrze, bo chyba warto wiedzieć, co mnie czeka, ale z drugiej to życie w błogiej nieświadomości powoduje mniej stresu :P

Do pracy dalej chodzę , chociaż ostatnimi czasy miałam przerwę ponadtygodniową, bo przypałętało się mi zapalenie górnych dróg oddechowych - siedziałam w domu na L4 obłożona Mężem (też chorym) i kotami, żrąca antybiotyk i najpierw zdychałam (takiego kaszlu nie miałam naprawdę dawno...) a później dostawałam świra ;) Zastępstwa dla mnie dalej niet - mam pięć CV na biurku, muszę się z ludkami poumawiać. Może z tego coś wyjdzie.

Przerwę w pisaniu (i zaglądaniu też!!) a Vitalii miałam właśnie ze względu na L4 a i ze względu na mnóstwo wydarzeń - przecież u mnie nie może być nudno i spokojnie, no nie? ;) Muszę Wam tu poopisywać, urodziny dwóch (w sumie czterech, ale imprezy były dwie...) przyjaciółek, koncert mojego Męża, dziewięćdziesiąte urodziny Ciocio-Babci Maćka (uwierzycie, że Ciocia Marta ma naprawdę 90 lat??!!??), kilka spotkań towarzyskich i rodzinnych, postępy w budowie domu, spotkania z architetami, pożalić się na niesympatyczne reakcje niektórych znajomych... No uzbierało się tego trochę.

Wracam do papierków - już się nieco ogarnęłam po moim L4, a - uwierzcie - to nie było łatwe ;). Moja nieobecność to raz a w dodatku Marcin - kolega, z którym pracuję (który uparcie mówi do mnie "szefówka" ;)) i Jurek - mój bezpośredni przełożony urlopują, więc nie dość, że bieżączka pięciofirmowa spadła na mnie w całości, to jeszcze miałam zaległości ponadtygodniowe, ajejej...

Pozaglądam do Was bardziej aktywnie (tj. z wpisami :)), jak się może w końcu ogarnę całkiem. Widzę, że część moich ulubionych zniknęła, część powróciła - u Was też się dużo dzieje :) Buziaki serdeczne!

PS. Ja chcę z powrotem ważyć 56 kg!!!