Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
12/14 źle ale chcę się do porażki też przyznać

wczoraj było źle dziś jeszcze gorzej...i nie chodzi mi o samopoczucie fizyczne lecz psychiczne. mam kolejnego doła. ja z takich rzeczy wychodzę szybko ale czasem muszę przegiąć żeby wrócić na właściwe tory. niestety trwa to czasami z 2 tygodnie mam nadzieję że tym razem pozbieram się szybciej. ostatnio jedna z was napisała że my narzekające jesteśmy żałosne. może i tak ale każdemu fajnie się gada jak nie jest w cudzej skórze. nie każdy jest silny i dzielny ja jestem zakompleksioną wiecznie bojącą się świata osóbką która maskuje się pod pozorem tumiwisizmu i jestem cool. boje się i już...boję się że znów zawale choć dawno mi tak dobrze nie szło a najbardziej boję się gdy ktoś mi mówi hej schudłaś bo wtedy puszczają mi hamulce i wiem że wszystkich zawiode a zwlaszcza siebie bo cos mi się udało i zaraz to spierdolę w najlepsze.jestem zmęczona tym że jest tak dobrze z jedzeniem i to mnie najbardziej męczy. dziwne co? a jednak bardzo dużo kosztuje mnie by zjeść tylko połowę porcji i nie dojadać. bo zawsze zjadałam z nawiązką by nie czuć tej presji. ok także jutro postaram się żeby było wzorowo. zważę się w niedzielę choć już teraz wiem że przez 2 tyg spadło 2 kg. teraz w moich rękach by spodło a nie wróciło. nie macie pojęcia jakie to trudne.