Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zimno i niemiło i śpiąco

   Pogoda nas nie rozpieszcza, ciśnienie się waha i ogólnie nic się nie chce. Mnie ewentualnie chce się spać :(. Zauważyłam, że nie jestem sama, u mnie w domu przychodzimy z pracy zjadamy obiad i hibernujemy - budząc się dopiero na wieczorną kąpiel. Z jednej strony nieźle - w sensie nie robię nic tylko się regeneruję to wolniej się starzeję (ha ha nic nie robię i się nie zużywam), ale z drugiej strony czuję, że przesypiam połowę życia, co w sumie  fajne nie jest.

   Bardzo mało ćwiczę, na pewno nie tyle ile w wakacje, że ćwiczyłam sześć razy w tygodniu i tylko w niedzielę sobie odpoczywałam dla "wypoczynku mięśni" a teraz mam wrażenie, że kolejność się odwróciła :( U mnie to kiepska informacja - ponieważ ja bez ćwiczeń nie gubię wagi - niestety - sama dieta nie wystarczy. 

    Po wizycie ukochanego mego Siostrzeńca [i nie ważne, że jedynego ;)] powoli moja dieta wraca do normy, tzn. znowu przygotowuje sobie posiłki z karteczki przysłanej przez dietetyka Vi talii.

  Pierwszy raz biorę udział w wyzwaniu zaproponowanym przez jedną z Vitalijek i cały listopad mam zamiar nie jeść słodyczy, na razie jest ok i wytrzymuję. Co nie znaczy, że w związku z otaczającym zimnem nie mam zwiększonych pragnień żywieniowych. Ale staram się nad tym zapanować.

  Kupiłam sobie kijki do nordic walkingu, żeby zastąpić sobie jeżdżenie rowerem, ale to nie jest to samo - kiedy wiatr rozwiewa mi włosy i pędzę ścieżką rowerową do pracy czuję się super. Kijki nie dają mi tego uczucia, a muszę nieco szybciej wyjść, żeby zdążyć.

  I na razie tyle u mnie, mam nadzieję, że będzie lepiej, a jutro idę polować na Świętomarcińską gęś i oby udało mi się ją zakupić bez żadnych problemów. 

To co - trzymajmy kciuki za zwiększenie motywacji, a ja postaram się trochę częściej popełniać wpisy, bo mi jednak przed Wami trochę wstyd się przyznać, jeśli nie przestrzegam zasad diety.