Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kryzys formy

Nie wiem czy się przetrenowałam, czy ząbkujące dziecko daje mi za bardzo w kość, ale czuję się zmęczona. W poniedziałek olałam indoor cycling, ale poszłam pojedzić z mężem i dziećmi rowerami. Każdy kilogram się liczy, każdy. Jeśli mam wziąć udział w maratonie MTB, to muszę schudnąć minimum 5 kilo do września. Widzę jak się jedzie z przyczepką, jaka różnica jest nawet jak jedno dziecko wysiądzie. Wczoraj poszłam na indoorki ale musze powiedzieć, że się zmusiłam do tego- żadnej przyjemności nie miałam z tego, że tam idę, potraktowałam to jak obowiązek, że  muszę i już. 

Ostatnio powaznie często się zmuszam do jakiegokolwiek treningu... na rowerze wykręciłam przez tydzien ponad 100 km, a powinnam gdzieś dwa razy tyle. 

No i tragedia z dietą, czekolada... nie mogę bez niej żyć, wstyd mi, ale w ostatni miesiąc zjadłam 2 opakowania ptasiego mleczka i 6 czekolad prawie sama... wczoraj dwa wafelki, i jakbym miała zjadłabym pewnie więcej. Nie tyje, no bo nie mogę powiedzieć, ale no z tymi słodyczami to raczej nigdy nie doczekam się jakiegoś spadku na wadze:(  Nie mam kontorli, każdy stres, każdy nerw kończy się czekoladą.

No i to my na jednej takiej całodniowej wyprawie z szarańczą, moje nogi  w tych gaciach to normalnie czysty seks ... żałosne.