Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dlaczego mamy chudnąć.. dlaczego i czy naprawdę
jest moda na krągłości.

Moja tesciowa od kiedy ja poznalam a bylo to wieki temu zawsze byla okragla....lubila dobrze zjesc i czasem jak mowilam jej zeby ten tluszczyk oderwala i nie jadla to mowila ze to najlepsze😃 . W kwietniu bylismy na jej 100-ych urodzinch trzyma sie calkiem dobrze...apety dobr i pamiec jak na taki wiek ...lepszy od mojego😂...przed przyjazdem jak telefonowalm to za kazdym razem przypominala mi co mam jej przywiesc. W sumie tez nigdy nie byla do mnie bardzo kochajaca i czesto krytykowala jak akurat mialam na plusie kilogramy....nawet i na jej 100-ych urodzinach powiedziala przy wszystkich ze mi du....pa urosla....ale nie mam jej tego za zle po prostu mowi prawde...a kocham ja za to i nie raz jej to mowilam ze urodzila tak wspanialego i dobrego syna ....mojego meza. A jeszcze jedno w wieku 100 lat lyka tylko jedna tabletke na spanie a ostatnie wyniki lekarz mowil ze ma lepsze od niego. Tak ze nie wiadomo czy lepiej byc chudym czy przy tuszy....wydaje mi sie ze kazdy powinien sam wsluchac sie w swoj organiz i czuc komfort....tak z jedzeniem nie kazdemu sluzy to co innemu pomaga. Tez jestem jakims kosmita....moge zjesc tony slodyczy i jedyny negatywny wlyw to waga...moze gdybym miaa jakies dolegliwosci to wczesniej bym sie opamietala i nie dopuscila do +30 kg. Ale sie rozpisalam.. pozdrowionka przesylam i milego dnia zycze🌷geza

Z perspektywy osoby która osiągnęła prawie stówę dodam - zdrowie i sprawność to dwie kwestie które powinny być kluczowe. Twoja teściowa dożywszy późnego wieku w zdrowiu, w sumie moja babcia z nadwagą też. Ale potrafię wymienić sporo osób którym nadwagą uprzykrzyla starość, obserwuje teraz utratę sprawności u teściowej. Mnie przeraża myśl że np złamie nogę i przy obecnej wadze będzie to mega problem. Już pewnych rzeczy nie mogę robić/boje się robić- raz z córką nie zmieściłam się w limicie w wesołym miasteczku(bo 120 kg to ja prawie sama miałam), miałam okazję wrócić do jazdy konnej (no ale mowy nie ma, koń by nie dźwignął:), boje się łyżw (bo właśnie kontuzja przy takiej wadze). No i ciężko, choć jestem we względnie dobrej formie to te 30 kg noszonych non stop czuć.... Moja obserwacja jest też taka że z wiekiem waga coraz bardziej przeszkadza... Także zgadzam się że nikt nie powinnien komentować wagi i wyglądu innych osób... Ale przeciwko "modzie na nadwagę/otyłość" i nie robieniu z tym nic też jestem... Tylko chodzi mi o prawdziwa nadwagę- ja latami miałam 68 kg przy 168 cm i wiele łez przelalam jaka to ja gruba... Teraz bym wiele za tą wagę dala....

moge sobie wmawiac, ze nie obchodzi mnie opinia innych, ale dopóki źle sie czuje z moja nadwagą, dopóty bedę robiła wszystko aby dążyc do jej zgubienia. Otyłośc jest zła i psuje moje poczucie estetyki.

Widzę, że nie tylko mamy takie samo imię ale też dużo wspólnego. Ja tez od tesciowej nie usłyszałam nic dobrego tylko jaka jestem gruba sama do szczupłych nie należała. Myślę, chciała czyms mi dopiec a widziała, że jest to moja największa bolączka i największy powód do kompleksów. Ja wtedy ważyłam ok 70 kg wstydziłam się gdziekolwiek pokazać a dziś dziewczyny młode bez kompleksów a na oko waga około stówy.

Bardzo mądry wpis

Dokładnie koniec z ocenianiem innych po wyglądzie!

Jaki mądry i prawdziwy wpis. Też obecne czasy w tej materii bardzo mi się podobają a przede wszystkim to pewność siebie. Każdy powinien być taki jaki chce i nikomu nic do tego. Ja też się odchudzam tylko dla zdrowia a właściwie staram się utrzymywać wagę.Pozdrawiam:)))