Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień ósmy :)

Nowy tydzień i nie ma, że to, że tamto - od dziś ścisła dieta .:))

Morały ja prawię koleżankom, a w sobotę i niedzielę nie zjadłam ani jednego posiłku zgodnego z planem.
Na usprawiedliwienie mam jedynie emocjonalne przejścia z nastolatkiem, o których wczoraj pisałam. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło, bo wbrew moim obawom synek wstał  skruszony , co dało możliwość odbycia spokojnej, rzeczowej rozmowy i załatwienia zaległych , problematycznych spraw.
Fakt, ostatnio nie było zbyt wielu okazji do rozmowy , wymienialiśmy sie jedynie zdawkowymi informacjami, a to z kolei spowodowało, że zaskorupiły sie pretensje i żale.
Duże dziecko zwróciło na siebie uwagę, skierowało jupiterki w swoim kierunku. On tak właśnie czasem ma i o ile zwykle rozmowy odbywały sie bardzo burzliwie i dopiero po ostudzeniu emocji Bartek przychodził i przyznawał mi rację, tak tym razem stwierdził, że jest sam na siebie zły, i że popracuje nad sobą :)) I przez jakis czas popracuje hehehe, bo ostatnimi czasy interesuje sie różnymi technikami psychomanipulacyjnymi , czymś co brzmi dla mnie tajemniczo, a nazywa się NLP, pasjami czyta literature o samodoskonaleniu , osiąganiu celów , poprawianiu relacji międzyludzkich itp. :))
Chyba nie jest to takie złe, skoro wreszcie mogliśmy porozmawiać jak dorośli.
W każdym razie po rozmowie , spedziliśmy bardzo miła , rodzinną niedziele, wspólnie układaliśmy puzzle, pojechalismy na obiad do restauracji (ja tylko sałatka!)  i uwieńczyliśmy to wieczornymi zakupami w Tesco. 
No, i na jakiś czas atmosfera  w naszym domu sie oczyści.
Zreszta po doświadczeniach, jakie miałam  ze starszą córką, a właściwie mieliśmy, bo Bartka to również dotyczyło, oboje jesteśmy wyczuleni i myśle, że przez to bardziej się staramy.
Bartek jeśli gdzieś wychodzi, to zawsze mnie informuje , o której wróci, przeważnie wiem z kim się zadaje, a towarzystwu nie mam nic to zarzucenia, w grupie słynie z tego, że jako jeden z nielicznych nie pali,  ani nie pije , a ja nie mam podstw żeby w to nie wierzyc.
Czesto też zapewnia mnie o swoim szacunku , przywiązaniu i miłości, a robi to w taki zabawny sposób nie ukrywając zażenowania hehehe. Najłatwiej jest jemu wyrazić uczucia kiedy jest u niego Ania :) Czasem krzyczą z drugiego pokoju - kochamy Cie mamo, uwielbiamy Cię mamo !.I to niby taki żart, a jednocześnie wyrażenie uczuć hehehehe.Ania zreszta też lubi przyjśc porozmawiać ze mną o babskich sprawach, bo jako najstarsza siostra z licznego rodzeństwa pewnie nie ma sposobności porozmawiac z własną matką.
Właśnie kilka dni temu przyszła rozemocjonowana faktem stanu agonalnego swojego dziadka i stwierdziła,że starośc jest tak przykra, że ona w wieku 50-ciu lat popełni samobójstwo :))
Cóz ja na to?? Ano uświadomiłam dziewczynie, że dopiero w tym wieku kobieta czuje swoja prawdziwą wartośc i właśnie w tym wieku życie nabiera smaku :) Dodałam, że gdyby ktoś dzisiaj oferowałby mi dużą kase za powrót do nastoletniego wieku to nie zgodziłabym się za żadne miliony :)) W wieku 18 lat byłam jednym, chodzacym niezrozumianym przez świat cierpieniem :) Cierpiałam za miliony i nigdy nie chciałabym tego przeżyc jeszcze raz :)
Ech dziewczyny , miec ich wiek i nasz rozum .........
ale takie rzeczy to tylko w erze :)))

I tym optymistycznym akcentem kończę dzisiejsze wywody :)))