Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień dziesiąty :))

witaj! i jak zwykle u Ciebie nudno nie jest :o))) całuję pa

jak mu się syf nie podoba to powinien go usunąć, no ale ja nie o tym chciałam. Postanowiłam, ze w przyszłym tygodniu wykupię dietę vitalii(jeszcze nie wiem, którą) dlatego w przyszłym, że będę miała świeży przypływ gotówki. Całuski.

:)

Zajrzyj do pamiętnika Zmienna 38. Proszę:))

moj tez pomoze i wszystko umie zrobic- oprocz gotowania- ale nie da sie ukryc, ze zapracowany, wiec nie mam sumienia go nadmiernie eksploatowac (chyba ze na innym polu ;))) Ale w przyszywaniu guzikow nie jest najlepsy... hmmmm... chyba go musze wymienic na nowszy model :)

Całkowicie się z Tobą zgadzam w kwestii porządków,zakupów i takich tam-Pozdrawiam cieplutko pa

w kwestii czy mnie stac na cos czy nie to jest bardzo ostatnio drazliwa dla mnie sprawa więc narazie powiem tylko tyle, że nikomu w tym domu rączek nie upier....... więc rozumiesz, jak co komu potrzebne to niech robi sobie sam, ja strajkuję.

że ktos ma podobne podejście do porządków i sprzatania do mojego.Pozdrawiam !!!

Czasem jestem bardzo przykładna, a czasem...ale u mnie sprzątają wszyscy. To nie mam co narzekać:)) Sama bym sie zarypała:)) Ale jak ja bym teraz tak poleniuchowała...mmmm. wieczorne powroty do domu w ogóle mi nie służą. Wolę wakacje:))

w formie podsumowania Twojego wpisu, Małgoni komentarza stwierdzam z pełna odpowiedzialnością, ze męzczyxni powinni wszystko robić w domu, może wtedy zobaczyliby jak to jest - przeciez to robota na pełen etat. Ja jestem od wczoraj deko skłócona z moim mężem i jak zwykle poszło jego zdaniem o głupotę: dlaczego my się kłócimy o takie pierdoły?" Na co ja odpowiedziałam, że możemy sie kłócić o sprawy zasadnicze jakim dla mnie jest wzajemny szacunek, którego sądze, że on mi nie okazuje marnotrawiąc moją pracę w postaci wzorowo prowadzonego domu, dbania o niego, dziecko , dom i wszytskie sprawy z tym związane, chcę aby to ceniono a tymczasem mam wrażenie wykorzystywania mojej osoby i traktowania domu jak hotelu. Mariolka Ty jako doświadczona we wzorowej organizacji domu pod względem rozdziału ról - poradź proszę jak mam to zrobić u siebie.

to ja mam podejscie do prac domwych podobne do twojego :) coz z tego, skoro mj maz ma zgola inne i od czasu do czasu robi mi "wyrzut", ze mogloby byc czysciej, lub, ze trzeba by porzadnie posprzatac... Ja mu zawsze przytakuje, bo jak by nie patrzec, a chlop racje. <BR>Tylko nigdzie "nie ma napisane", ze ja mam to wszystko robic :) Ja swoim ciagle przypominam, ze nie mam raczek jedenastu i ze jeszcze nigdy nic samo sie w naszym domu nie zrobilo... <BR> Jak mi ktorys zostawi budne naczynia w zlewie, to wołam i mowie: przypominam, ze mamy zmywarke, natomiast nadal nie posiadamy gosposi :) A wogole to nie wiem, czy zauwazylas, ze faceci sa swiecie przekonani, ze ubrania same sie piora, prasuja i ukladaja szafie na poleczkach, hahahahahaa :) Ja tam wszystko biore "na miętko" :)

Dziękuję za instrukcje specjalnie dla mnie:)))Na szczęście jeszcze nie popadłam w stan,w którym przedkładam spotkanie z przyjaciółmi nad pracę(jakąkolwiek).Bardziej chodzi mi o to,że nie umiem odpoczywać biernie leżąc na kanapie-tak zwyczajnie.Ciągle myslę co by tu jeszcze...a moze cos uporządkować,a moze na rower wyskoczyć,a moze...Taki juz typ ze mnie:))Ale pomimo pewnych różnic,myślę,że mentalnie jesteśmy do siebie bardzo podobne:)))Pozdrawiam:)

Ja wolę "głodować" niż pić te gluty ale to kwestia wyboru. A co do prac domowych powodów do dumy nie mam bo same się nie robią. Za to cierpliwie czekają na moją ochotę albo na powrót męża z pracy. Je za trzech to może i ugotować. Wystarczy, że prowiant do domu dostarczony. Prasuję w stanie skrajnej konieczności i tak nigdy dobrze mi to nie wychodzi. Ja po prostu nie lubię tego siedzenia w domu i tzw. domowych obowiązków więc serca w to nie wkładam. Szczerze podziwiam te kobiety, które się w tej roli spełniają. Pozdrawiam

podejście do zycia domowego. Już dawno zauważyłam, że (hehe) "delegacja uprawnień" jest korzystna dla wszystkich zainteresowanych, doprowadziłam do tego (o, ja wyrodna!), że dziecię 21 m-cy jak rozleje coś biegnie po szmatkę i sprząta. Poza tym doszłam do wnisoku, że życie domowe nie może być uciążliwe i już!