Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie wiem, który to dzień diety :)

wygoń ją po leki!!!! Ja poszłam...Jutro zacznę. Ona nie musi wierzyć w powodzenie jego terapii, niech robi to dla siebie!!!! Ona ma się leczyć! Przynajmniej spróbuj ją namówić... Dzieciaczki Ci pięknieją z dnia na dzień:))

wiesz ja myslę,że ona mówiąc, że chce mu odebrac zycie ma na myśli to, dotychczasowe zycie takie jakie on prowadzi i to niestety jedyne wyjście, tak jak napisano tu już wcześniej jedyną metodą na uzależnienie jest to aby ta osoba dotknęła dna,aby nie miała innego wyjścia i szansy na zycie jak rozpoczecie leczenia, tylko wtedy można coś z tym zrobić, dopóki on ma jakieś wyjście awaryjne dopóty nie zerwie z nałogiem- niestety.

Ależ śliczna ta twoja córucha! I jak jej włosy urosły:)) Nic rano nie pisałaś, że i Daruś z tobą poleguje! Myślałam, że sama jesteś i na gg dlatego siedzisz! A ja jestem konsekwentna. Oj, jak mi ciężko być konsekwentną! Nawet nie wiedziałam, że aż tak będzie. Ale trzymam sie i wiem, że nie ulegnę...buuuu

Niestety ta choroba dotyka całą rodzinę... Może teściowa powinna chodzić do takiej grupy terapeutycznej jak ja? Mamy jedną matkę alkoholika. Ona może bezwiednie podtrzymywać go w uzależnieniu! Nie wolno mu pomagać, opiekować się nim, pilnować, bo to go trzyma w komforcie picia!!! Ja też długo nie mogłam zrozumieć, że pielęgnowanie człowieka w tej chorobie = opuszczeniu go i pozostawieniu samemu sobie, żeby dorósł i chciał coś zmienić...Poproś teściową, żeby udała się na terapię!!! To będzie dla niej niewymowna ulga, jak to przejdzie - bo matki cierpia jeszcze bardziej niż żony. Żona może odejść. Matka nigdy nie opuści swojego dziecka. Pozdrawiam i życzę błogiego leniuchowania:))

niemoc, gdy mnie dopada, wtedy cierpię okrutnie. A jak się kiedyś wściekałam. Przeszło mi wraz ze zdobywanym doświadczeniem życiowym. Zmieniam sytuację, jeśli mam na nią wpływ. Jeżeli nie jestem w stanie czegoś zrobić, staram się to zrozumieć, a w najgorszym przypadku potraktować jako stan zaistniały. Niestety gorzka prawda zza tych słów się wyłania. Może jeszcze nie starość, ale coś w okolicach tego. Błogie partnerstwo w łóżeczku? Uwielbiam! Synek Malutki 184 cm wzrostu. Wasze Maluchy rozkwitają. Fajnie, że wklejasz fotki. Bardzo Wam kibicuję. Niezbyt często piszę, ale zaglądam codziennie. Pozdrawiam serdecznie

partnersko sobie poleniuchować --- to zawsze lubię:)

i ja bym tak poleniuchowała ...:) leniuchuj póki możesz :)) Wszystkiego najsłodszego dla Oliwki i duuużżżooo zdróweczka:)) uściskaj tego skarbka odemnie.:))))

tak: zazdroszczę wnukom babci. Nasz B - ma niestety jeden komplet dziadkow (za to ześwirowanych na jego punkcie na maxa), drugiego nie ma (fizycznie są i dobrze się miewają, ale jakby ich nie było) z przyczyn mi nieznanych.

leżcie sobie ile macie ochote w tym lózeczku i wypoczywajcie(hihihihi), ciekawe ile na wadze zobaczysz mniej po tym odpoczynku? A jeśli chodzi o te poważniejsze sprawy, to tak jak piszesz, niemoc jest straszna bo wzbudza w nas poczucie winy, odpowiedzialnosci i jesliby dotyczyła czego innego niż nałóg to moznaby próbować pomagać osobom uzależnionym aby pomóc tej co nosi krzyż tego uzależnienia, w takim wypadku jak opisywany przez Ciebie jedyne co możesz zrobić to zapewnić teściowa, ze moze na Was liczyc, ze zawsze ma u Was ciepły kąt dla siebie.

fajnie tak sobie poleniuchowac, ja tak sobie pozwalam w niedzielke, wiesz , te "wyplukiwanie tluszczu" jako nazwa to mnie smieszy, wiadomo ze to chwyt reklamowy, ale przyznam trafiony, brzmi super, podejde do tego jak do wszystkiego ze swoim rozumem, czyli nie 100% bo wiem co to jojo, podobnie jak ty bede popijac siemie, poza tym dodawac do jedzonka odrobinke oleju, smazyc bez tluszczu ogranicze, bo watpie czy mi sie uda wyeliminowac sol, slodycze, wiec w zasadzie to tak samo jak kazda dieta, wzbogacona w "cudowne" zdrowe skladniki, oczywiscie ograniczenie ilosciowe, ale kto schudnie jak nie ograniczy, na swoim przykladzie wiem ze nikt, hihihi, pozdrawiam i zycze duuuzo radosci

Dzięki niezmiernie. Takie słowa dodają sił. Więc proszę o jak najwięcej. Pozdrawiam.

Ciezko ma Twoja tesciowa. Moja tez miala. Cale szczescie moj tesc sie opanowal i ktoregos dnia postanowil zerwac z wszelkimi nalogami. I tak juz 20 lat...

Pozdrawiam i dalszych sukcesow zycze