Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ej ludzinki !

Muszę blyskawicznie zrobić wpis, bo wygląda na to, że jakaś depresyjna jestem :))

Pisałam na forum wczoraj,że była u mnie psycholożka , koleżanka z dawnych lat i w trakcie rozmowy ze mną stwierdziła,że emanuje ze mnie szczęście i zadowolenie.:))

A, że wpisac nie było co , to tak jakoś wyszło, że siedzę w dołku.

Nie, nie moje drogie ..........:) Jestem zabiegana, zapracowana, zmęczona, ale nie widac po mnie zniechęcenia.:))

Powiem Wam jeszcze ,że np. dzisiaj dostarczyłam sobie nowych wrażeń. Cóż........widocznie taka już ma natura.......

Pisałam na forum, że umówiona jestem z pewnym urzędzie, a urzędem tym jest PCPR, gdzie umówiłam sie z kierowniczką na przeglądanie akt z przeszłości moich dzieci.

Być może dziwna ze mnie matka adopcyjna, ale bardzo gnębi mnie ten temat.
Właśnie wróciłam do domciu. Jestem umordowana fizycznie i psychicznie. Akta zrobiły na mnie ogromne wrażenie i dostarczyły wielu wzruszeń. W końcu to dotyczy MOICH DZIECI !!

Maja jeszcze dwójke rodzeństwa: 1,5 roczny chłopczyk jest jeszcze z matką, a 6 letnia dziewczynka tułała sie po rodzinach zastępczych. Jedną z nich stanowiła najstarsza siostra matki biologicznej, ale odkąd rozwiodła się z mężem, dziewczynka została oddana do innej rodziny zatępczej. W 2004r. ślad po niej zaginął. Być może została oddana do adopcji, bo widziałam postanowienie o pozbawieniu praw rodzicielskich.

Wiecie co?? Coś mi każe zgłębić jej historie. Porozmawiam o tym z mężem i jak sie okaże ,że dziecie tuła sie dalej po rodzinach zastępczych, to być może..........????

Oj, wiem, wiem........nie powinnam.......

A może powinnam?? Coś mi każe to robić, a jak działam w swoim życiu zgodnie z intuicją , to zawsze podejmuję słuszne decyzje.....

Matko!! Zawsze muszę sobie znaleźc jakiegoś guza :))

Ochłonę, pogadam z męzem i na pewno podejme dobra decyzję .

I tyle na gorąco. Ide po kawkę :))