Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jest taki dzień, miesiąc :-((((

Komentarz został usunięty

Kryniu, przytulam mocno, mocno. Czas niby leczy rany ale nie wszystkie. Czas mija, żyć trzeba dalej, bo taka jest kolej rzeczy ale w sercu nosisz Monikę i tak będzie zawsze. Los dał Ci wnuki, byś mogła na trochę zapomnieć i cieszyć się nimi. To wielki dar. Chwile z wnukami są bezcenne. A co do badań i wizyt lekarskich to masz rację, im dalej w lata tym jest ich więcej., trzeba dobrze pilnować by nie przegapić. Buziaczki dla Ciebie.

Krysiu- życzę Ci radosnego pobytu w Zielonej Górze. Nie martw się już o Monikę.Ona jest już w ramionach Naszego Ukochanego Stwórcy i jest szczęśliwa. Tylko modlitwa Twoja wciąż jej może pomagać a tymczasem jesteś potrzebna dla Męża i Wnuków z ich Rodzicami. Głowa do góry, uśmiech na twarzy i ruszamy dalej w życie pełne niespodzianek. zdrowia życzę i pogody ducha.Tara :-)))

Krysiu!!! niby czas leczy rany, ale żadna matka nie zapomni swojego dziecka, serce krwawi cały czas, przytulam Cię mocno kochana!!!

Tylko przytulę cie Krysiu leciutko . Smutek straszny , myślę ze to najgorsze nieszczęście jakie moze nas spotkać to utrata dziecka . Przeczytałam nizej , ze nosisz dla niej te piękne ròze , ktòre chodujesz w ogrodzie i oczy moje zaszkliły sie łzami ....

Nie da się opisać słowami nieszczescia ktore Was spotkalo tak jak nie ma słów pocieszeniam dlatego łaczę się z Tobą w bolu i przytulam bardzo mocno ,buziaczki Kochana.

Ach Krysieńko , to taka przecież dość świeża sprawa ... nie chcę pytać , co takiego się wydarzyło - ale baaardzo Ci współczuję kochana :) Serce matki krwawi , więc się nie dziwię , że jesteś w tym okresie często na cmentarzu iiiiiiii starasz się żyć w miarę normalnie - odżywają wspomnienia , tego się nie zapomina .............Słyszę , że u Ciebie też natłok badań = dobrze , że dbacie o siebie :) I tu nawet nie chodzi o to , że jesteście emerytami - młodzi ludzie teraz umierają - dlaczego? bo się wydaje , że jak się jest młodym - to badań się nie musi wykonywać iii się dzieje ... na dodatek obecny świat jest bardzo wymagający (chodzi mi o ich prace) , czy to jest normalne? ano nie jest wg mnie oczywiście ......oni muszą być bardzo rozsądni , aby to wszystko godzić w życiu i pracę i rodzinę , w przeciwnym wypadku rodziny się rozpadają .................. Krysiu przytulam Cię kochana i to mocniutko :))))))))))))))))

Komentarz został usunięty

Wiesz Krysiu, ze czasem mysle o Tobie i o Twojej Corce i smutno mi. Moi tesciowie stracili 7letnia coreczke, spala w pokoju z piecykiem ,plomyk zgasl.......cale zycie w poczuciu, ze to ich wina. Na trudne proby niektorzy z nas sa czasem wystawiani. Dobrze, ze mozesz sie cieszyc wspanialymi Wnukami. Pozdrawia Cie. Ania.

Bardzo smutny ten wpis.Lza sie w oku kreci i smutek nie do opanowania. Bardzo Ci wspolczuje. Twoj wpis uzmyslawia mi jakie zycie na tym swiecie jest kruche.Dla Ciebie tez jest to pktes do przemyslen. Doceniaj milosc syna i jego bliskich. Mimo smutku ..trzymaj sie... i mysl pozytywnie.....

Wiele jest nas tutaj, które borykają się z takim smutkiem. Ból łagodnieje, ale nigdy nie mija. Każdy radzi sobie z tym inaczej, na swój sposób. Ja w takiej chwili zawsze myślę, że nasi bliscy nie chcą byśmy się smucili, że robią tam , gdzieś wysoko, wszystko, by nam pomagać. Mocno w to wierzę, że są zawsze na nasze skinienie. I że są szczęśliwi.

Krysiu Kochana jestem myślami z Tobą w tym trudnym okresie, przytulam i pozdrawiam

oh, Krysiu... Spotkało Ciebie, Was, najtrudniejsze przeżycie, śmierć dziecka, to prawdziwa tragedia, nie do ogarnięcia, nie do zapomnienia, nic dziwnego, że ten października jest dla Ciebie miesiącem smutnym....Syna masz wspaniałego, on ma doskonałą żonę, macie cudowne wnuki, ale nikt i nigdy nie zastąpi Ci Moniki...Łzy mi się zakręciły w oczach na myśl o Twoim smutku...Przytulam , Krysiu...i..jak to dobrze, że masz swoją odskocznię, swoich Chłopczyków, przy których nie masz czasu się smucić, i dla których po prostu musisz być zdrowa...Pozdrawiam serdecznie....

Ostatnio bardzo przeżyłam śmierć córki Ewy Bem.......glejak,......... wścieklizna nie do opanowania......Krysiu, ze śmiercią swojego dziecka, nigdy się nie pogodzisz,........mówią, czas leczy rany....guzik prawda....nie da się takiej tragedii wyleczyć. Trzymaj się dzielnie, buziaki