Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
czwartek

Hmmm...wczoraj taki optymizm mimo wszystko a dziś dwie sytuacje, które troche ugodziły w moje poczucie własnej wartości. Dziwnie się czułam kiedy pewna kobieta porównała mnie i koleżankę, na moją niekorzyść. I nie chodzi o jakąś zazdrość tylko po co to? Pierwszy raz ją na oczy widzę a ona swoje osądy wygłasza. Powiedziała że ja wyglądam na swoje 30 lat a koleżanka najwyżej na 20!!!A mamy obie po 30.No nie wiem, nie trzeba się pewnie tym przejmować ale poczułam się gorzej niż wyglądam...spojrzałam potem w lustro i się zastanawiałam, czy ze mną aż tak źle:-)))przecież dbam o siebie.Zmarszczki jakieś tam się robią...wiadomo, nie trzeba mieć paranoi, ale...ja jednak uważam że to nie potrzebne uwagi. Po co takie rzeczy gadać obcym osobom???Pewnie wyolbrzymiam i jestem przewrażliwiona, ale jednak poczułam się gorzej i tyle. Druga sytuacja polega na tym, że robię projekt z koleżanką (nie z tą co wygląda na 18;-). Pół ja, pół ona ale staramy się żeby był jednolity. Oczywiście nie jest tak że w tej konkretnie pracy możemy puścić wodze fantazji i wykazać się wielką inwencją....wytyczne do projektu są i trzeba się do nich stosować. Więc poszłam dziś skonsultować naszą pracę z kobitką z branży z którą też często współpracuję, no i......3 razy mi powiedziala że jej się akurat moja część nie podoba ( a wystarczyłoby raz) a przecież to nie do końca zależy od moich starań skoro pewne rzeczy mam z góry narzucone!!!Powinna to wiedzieć skoro pracuje w zawodzie ileś tam lat dłużej niż ja. Ok. Chyba za bardzo się przejmuję. Przecież w takim projektowaniu można robić coś na wiele wariantów...kwestia gustu! No ale niby rozumiem i sobie wytłumaczę a jednak niesmak zostanie....i gdzieś tam sie zastanawiam....czy jestem taka beznadziejna????a przecież wiem że dużo pracy mnie to kosztowało:-)więc niby wszystko na zdrowy rozsądek sobie wytłumaczę a po głowie mysli i tak swoim tokiem się tłuką....nie powinnam tak tego do siebie brać ale chyba nie zawsze ma się tyle mocy żeby ogarnąć nawet takie pierdoły. Chyba jestem trochę przemęczona i marzę o pójściu na aerobik zamiast ślęczenia przed kompem, trochę endorfin by pomogło:-))))