Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zaczęło się dobrze, a wyszło jak zwykle.

Misie Moje Kolorowe.

Znowu mi nie wyszło.
Nie wiem jak to wszystko ogarnąć, zaczęło się dobrze, ale potem coś się popsuło i jakoś ciężko mi się pozbierać.
Ogółem dół do samego jądra ziemi chyba już się dokopałam.

WO mi nie wypaliło, pierwszy tydzień super, a potem po bieganiu miałam takiego głoda że niczym nie mogłam go zaspokoić. Żadne dozwolone warzywo czy owoc nie były w stanie mnie nasycić, zapić się to ssanie też nie dało.
Miałam wybór, albo skończyć WO, albo zrobić dłuższą przerwę w bieganiu.
Wybór był jednoznaczny, koniec z WO, bo jak z rezygnować z biegania gdy w maju jest się zapisanym na bieg 10 km, a w sierpniu na kolejny półmaraton.

Plus tygodnia na WO to to że w spodniach znowu poczułam przyjemny luz i o dziwo czuję go do dziś.
W moim menu zagościły też na stałe świeżo wyciskane soki.
Pierwsza wersja: marchew, jabłka, burak i świeży imbir
Druga wersja: jarmuż, jabłka, kiwi i limonka
Za zwyczaj wychodzi mi tego soczku coś koło 0.7 litra i zastępuję mi to drugie śniadanie.

Pisanie i bywanie na V oczywiście kuleje. Czasu jakoś brak i chęci też jakoś nie za wiele.
Obecnie jestem na urlopie, oddaję się błogiemu lenistwu czyli robię nic. 
Na prawdę tak totalnie się lenię.
Obiecałam sobie taki reset do soboty, na luzie, bez martwienia i przejmowania się czymkolwiek, bez diety, bez ruchu, słodkie nieróbstwo.
I powiem ze chyba to mi było potrzebne bo zaczynam zmieniać swój sposób myślenia i patrzenia na pewne sprawy.

Przepraszam ze wpadam tu tak mało i na dodatek tylko marudzę, ale cóż, takie życie, nie zawsze świat jest w kolorach tęczy.

Miłego dnia życzę i niech nam kilogramy spadają.
      

*Dziękuję za wszystkie komentarze.